Normal
0
21
false
false
false
MicrosoftInternetExplorer4
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
Lehenik, beldurra sartu digute: finantza
sistemaren krisia sakona eta larria da, ondorioak imajina ezinak izan daitezke,
konfiantza berreskuratu beharra dago luze baino lehen…
Bigarren urratsa, miraria saldu: inoizko plan
eta neurririk ausartenak hartuko dira kalteei aurre egiteko, krisiaren
bilakaera eten eta hazkunde egoerara itzultzeko, datorren urtean seguruenik…
Hirugarren: hori bai, erronda garestia da…
Laugarrena neuk botako dut. Bale, onar daiteke
krisia eteteko dirutza publiko itzela erabiltzea, baina baldintzekin: kargu
hartu behar zaie erantzule zuzenei, merkatua zorrotz arautu behar da berriro
horrelakorik gerta ez dadin, eta ez dezala inork krisia erabili -bide batez-
soldatapeko langileok izorratzeko.
