Goienkaria, 2007.04.27
Oso ondo oroitzen dut Miterrandek lehen aldiz
Frantziako hauteskundeak irabazi zituenekoa, 1981an. Giscard eta Chiracen artean gelditu zen lehen itzulian; bigarrenean,
ozta-ozta eta ustekabean nagusitu zitzaion Giscardi. Poz galanta hartu genuen Europa
ezkertiarra amesten genuenok. Gero etorriko ziren desengainuak, han eta hemen.
Gaur apenas dudan amets politikorik. Edo,
hobeto, ez dut ikusten nire ametsak gauzatuko lituzkeen hautagai politikorik.
Eta, hala ere, poztu egin nau Ségolène Royalen emaitza onak. Ez luke Europa
ezkertiarra ekarriko, baina bere alderdiko apezpikuek trufa egin zioten: ea
nork zainduko zituen bere seme-alabak hautatzen bazuten. Batzuetan horrelakoei
muturrean emateak ordezka ditzake galdutako amets handiak.
