Berezkoa da iluna, argirik ezean ageri da.
Eguzkirik ez balitz, betirako geundeke ilunpean.
Iluna berezkoa bada, argia dugu lorpen edo
mirari. Egun argiz garatzen gara, eta egun argitsuan alaiago. Agian areago ere
bai. Aldiz, ilunabarrak malenkonia eragiten digu; argi galduaren faltak,
tristura. Eta beldurra: argia itzuliko ez balitz?
Hala ere, baserrian ikasi dut argirik gabeko
gaua badela iluna, baina ez beltza. Eta ilargiak erakutsi dit bera ere gai dela
iluna argitzeko, bere apalean. Ilunpean irauten ikasi dut, larritu barik egoten,
egun argia itzuli bitartean. Baina egun luzeak ditut maite, argia daukat lagun.
Negu hurbilaz ari nintekeen, urtaro ilunaren
atarian. Edo une politikoaren ilunaz eta galtzen ari den argiaz…
