Abidide patetikoa izan da, zer gertatu den eta nola jokatu den Zarauzko herrikoa miatzerakoan aurkitu omen diren jazarpen zantzuekin. Asaldatuta eta haserre nago, ikusita ze kaskar, nolako arinkeriaz jokatu duten kolore guztietako politikariek eta hedabide gehienetako kazetariek.
Imanol Muruak gaiari buruzko kontaketa zehatza egin zuen astelehen goizean bere blogean. Usaimen finekoa izan, eta usaina hartua zion kontu hura desmadratzeko zegoen arriskuari; eta bere neurrira ekarri nahi izan zuen. Imanol beti da sinesgarri, baina kasu honetan zarauztarra izateak indar berezia zemaion bere kontakizunari.
Egoera normalean, nahikoa behar zuen gaia maila apalean pasa zedin. Jazarpena ez da gauza apala, baina zoritxarrez ohikoa izan da; eta jazarpen zaharraren zantzuek ez zuketen aztoramendu berezirik sortu behar. Are gutxiago, horrelako jardunak gainditzeko zorian omen gauden honetan.
Aldiz, Zarauzkoa asteko gaia bihurtu da, politikari guztiek esan dute bakoitzak bere egia, larritasuna piztu dute eta elgarretaratzea ere egin; hedabideek orduak eta orduak eman dituzte gertakaria ‘aztertzen’, eta politikarien joko arina bozgoratzen. Bitxia izan da kontu honek arreta gutxi jaso izana Madrilgo hedabideen aldetik, haietako batzuentzat bazka gustukoena izanik. Baina hemengoek erakutsi dute ondo baino hobeto bete dezaketela haien lana, ez dugula ja Brunete mediatikorik behar. Gai gara, inork lagungu gabe, geure buruarentzat kaltegarri diren olatu meditaikoak sortzeko.
Ondo prestatuta gaude -politikari eta hedabide- bake eta normalkuntza prozesuaren ondorio sakonei aurre egiteko. Porlos!
