Madrilen bizi izan nintzen dozena erdi bat urtez. Aspaldi izan zen hori, Francok agintzen zuela, baina ordurako etengabe zegoen hiria obratan. Hain zen hau horrela, pasadizo bat zebilela bolo-bolo, nola herrixka bateko nekazariak, bisitan etorrita, esan zuen: ¡**Qué bonito Madrid, cuando esté terminado**!
Goizetan, lanera natorrela Kanpazarretik Epelera, hor aurkitzen dut lehen obra, eta sekulako auto-txolopotea. Errepide bikoizketan mantso noala, astia dut ikusteko Mojategiko obra, eta erregutzeko mendia ez dadila behera etorri, eman dioten haginkada beldurgarriari erantzunez. Ospitale ondotik sartuta, lehen garabiak Zerrajeran, etxebizitzak eraikitzeko; laster ugalduko dira lanak inguru horretan. Parean, errekaz bestalde, garabi gehiago Gelmako orubean, han ere etxebizitzak kausa. Eta bulegora iristean, berriro garabiak, hauek Biteri plazan, lurpeko aparkalekua dela-eta. Hori guztia 3 km. inguruko ibilbidean!
Eta aurrera jarraituko banu, ez litzateke obrarik faltako: Aramaio errekako kolektorea, Erguingo etxebizitzak, Garaiako lanak Eta epe ez oso luzean hastekoak dira Epeleko Araztegia, ibarreko tranbia, autopista Arrasate eta Eskoriatza artean, Olandixoko tunela, eta beste zenbait obra handi.
Auzo txikiko mahastizain honek ere pentsatzen du, bisita bakoitzean: Bai polita Arrasate, amaitzen dutenean!.
