RNE irratiak, gaueko zortziretako albistegiaren ostean, El suplemento (Guillermo Ordunaren zuzendaritzapean) izeneko saioa eskaintzen du, lanegunero, ordu erdiz. Eguneko albistegien gainetik, baina beti ere gaurkotasunari helduz , gizarte-gaiak jorratzen dituzte erreportaje delako genero gutxiestuari aukera bat emanez.

Eta konturatu naiz, euskarazko irratigintza publikoan (ez naiz ausartzen Euskal Herria Irratia, Arrosarekin bateginik dauden emandegiak edota Info 7ren programazioari buruz ezer esaten, ezjakintasuna dela-eta) ez direla erreportajeak aideratzen.

Aipatutako Euskadi Irratian gehiegitan jotzen da magazinera, elkarrizketa luzeak egitera, kirol-saioak edota irratsaio tematikoa erabiltzera formato modura, beti ere albistegi huts-hutsera mugatzen ez bada.  Eta, hor erreportajeak badu lantzen ez den eremu bat.
Formatu bat besterik ez da, badakit, baina irratia egiteko eta gaiak lantzeko aukera berri bat ere bada.
Lan gehiago dakarrela eta zukutu arteko elkarrizketa errentagarriagoa eta errazagoa dela badakit, baina erreportajeak ditut, momentu honetan gustuko.
Besteen ahotsetan (ez bakarrean, plis) jartzea gai baten garapena eta aurkezleak loturak eta bizkar hezur ikusezin bat jartzera mugatzen direnen kasua dut gogoko. Gainera, agian horrela, gidoi landuegiak, hitz joko jator bezain astunak albora utziko genituzke, gaur egungo esatari askok egiten dutenaz nekatuta. Eta, azkenik, soinuak, hutsuneak eta musikak beharrezkoa duten lekua berreskuratuko lukete.
Esandakoa, El suplemento bezalako saio bat nahi dut hemengo gaiak, hemengo ahotsak eta hemengo soinu giroaz.

Non eskatzen dira halako gauzak?