Etiketaren artxiboa: albistegiak

Etsipena

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Txarrena ez da “konfidantza ezaren” izenean
hainbat editore aldatu (zesatu, dimititu, berdin dio) izana EITBn. Izan ere,
lehengoak ere, diskrezionalitate maila beraz, baten batek jarriak ziren
albistegien edukiak erabakitzeko. Eta lehengoek, oraingoek bezalatsu, zein
notizia sartuko zituzten eta zeintzuk baztertu, eta gai bakoitzari nolako
tratamendua emango zitzaion markatzen zuten. Txarrena da, gobernu-akordioaren
osteko eguraldiaren mapa aldaketa edota aurkezle poxpolinak jartzearen ostean, etsipena
zabaltzea, bai bertako langileen eta baita pantailaz bestaldeko ikus-entzuleen
artean ere. Hedabide publikoak gobernura heltzen d(ir)en alderdiaren esanetara
daudela eta egin eta desegin eta esan eta isildu egin daitezkeela gauzak
pentsatzea oso kaltegarria da. EITBn beti hala izan dela esaten duenari
erantzungo nioke baietz, baina hainbatek amesten zutela eta lanean ari zirela
erredakzio kontseiluak antolatzearen alde, irizpide profesionalak erabili
daitezen eta botereekiko independentzia egunero jorratu beharra zegoela. Gaur,
horiek, putz batean ari dira.

V(H)S

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

ETB-2n, gaueko albistegian, aurkezle lanetan aritzen den Vanessa
Sanchez elkarrizketatu zuten domekan Berrian.  Bertan, hedabideen “zeregina”, gertaerak eta
“errealitatea” deitzen dugunaren arteko erlazioa eta “objektibotasuna” aipatzen dira, urtsuegia dirudien letra-zopa osatuz.

 

Izenburu modura erabilitakoari helduko diot lehenengo. “Guk ez
dugu publizitaterik egiten, kazetariak gara” dio Vanesak. Eta nik pentsatu dut: esango al dit inork non hasten den eta non amaitzen den
kazetariaren eta publizitariaren arteko muga. Zer bestela egiten du bada
aurkezle batek kanalari aurpegia jarri eta berak errepresentatzen duen
mezua/misioa publizitatu baino! Kanalaren ideologia eta, orokorrean, gizartean
balio-sistema eraiki eta berreraiki egiten du telebistak eta, lan horretan,
paper berezia gorde zaie albistegiei. Kazetari izateagatik dira publizitari.
Status quoarenak, hain zuzen ere.

 

Hori bai, beraien zeregina ahalik eta ondoen betetzeko
kazetariek nortasun profesionala sortu eta indartu behar dute eta hor kokatzen
dira aipatzen nabilen artikuluan ageri diren “senak”, “mitoak” eta idealizazioak. Besteak beste, kazetarien funtzio
sozialak aipatzen dituztenak: “aktualitateak ematen diguna kontatzea”, “errealitatearen
argazkiak ateratzea” eta “objektibotasuna” lortu daitekeenaren ametsa.

 

(Hiper) topikoak.

 

Berriak atzealde osoa eskaini dio VSri eta berari esker,
esan gura nituen batzuk jaurti ditut hona. Aitzakia hutsa izan da.
Albistegietarako notiziak ekoizterakoan egiten den bezalaxe.

Aurkezle nagusia

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Abuztuaren erdialdean, Berrian
irakurri nuen Jaime Otamendik iluntzeko Teleberri  albistegia aurkezteari ekingo ziola segidan. Gaur
aldiz, egunkari berean diote Otamendi baja hartuta dagoela eta Vanessa
Sanchezek jarraituko duela aurkezpen lanetan, 
bakarlari gisa hemendik aurrera.

Baja hartu izanaren arrazoiak
zeintzuk diren ez dakit. Hori bai, joan-etorriko notiziak, aitzakia eman dit
albistegiei buruz bizpahiru ideia desordenatu eta garrantzia oso desberdinekoak
bata bestearen segidan botatzeko.

Ondoko lerrotan doazen
gehienak Otamendi aurkezlea izango zenekoan idatzitakoak dira, amaiera apur bat
aldatu dut, ikusten den norabidean.

 

Informazioaz

 Aitortu beharra daukat ETBk
ez duela bere albistegien bidez  nire
informazio-behar eta gogoak asetzea lortzen. “Gidoiari” oso lotuak ikusten
ditut. Espero daitekeenetik askatu ezinean bezala.

Talde bereko irratiek,
eta bereziki euskarazkoa, askozaz ere gehiago irekitzen dizkio ateak iritzi
desberdinei eta kontrasterako dinamikei. Eta, amaitzeko esango dut albistegietan
baino (astindu serio baten beharrean daudela pentsatuta nago aspaldi!) irratiko
magazinetan egin du aurrera nabarmen Euskadi Irratiak.

 

J.I.

Teleberri albistegiak
Julio Ibarraren alde egin izanaren ondorioak dabil sufritzen, oraindik ere
(audientzia, irudi publikoa, proiekzio mediatikoa…). Inor jainkotzeko asmorik
gabe, benetan pentsatzen dut, gaztelerazko kanalean, albistegietako ikuspegi
profesionala eta landua eduki izan duen gutxietako bat dela/zela.

 

ETB2k, “itxura aldaketaren”
izenean, albistegietako aurkezle-lanetan, hasi berri batzuk (ez txarrera hartu:
gazteak, hitz-jario errazekoak eta ekintzailetasuna adierazten duen irudidunak
esan nahi dut) jarri zituen Ibarraren ostean. Aurkezle berri horiek erredakzioaren
egituran pisu gutxi, profesionalki esperientzia mugatua eta  informazioaren tratamenduan efektismoa eta
itxurakerian trebeak zirela erakutsi zuten. “Tira, aurkezleak baino ez ziren”
esango du inork! “Bai eta ez”, erantzungo nioke. Aurkezlea  ez da aurpegi huts bat. Publikoki erakutsi
nahi denaren adierazle nagusienetakoa ere bada. Dekoratua, albistegiaren
egituraketa, hainbat baliabide tekniko eta notizien edukia bera bezain
adierazgarri da aurkezlea (berba egiteko tonua, ahozkoak izan ala gabeko enfatizazio
moduak, adina, sexua eta hizkuntzen 
ezagutza).  Notizia zentzunez eta
esanguraz osatzen duen elementua da.

 

J.O.

Jaime Otamendi Euskadi
Irratian asko gustatzen zitzaidan (Goizean Behin izeneko magazina hemengo
irratigintzan erreferente bat izan da). Esatari bat baino dexente gehiago zen.

Lotuago  ikusi izan dut ordea telebistaz.

Potoloxeago zegoen garai
haietatik, korbataz jantzita ikustera eta keinukera urduria erakutsi duen aurkezpen
lanetara ohitu barik nauka.

Onartu beaharra daukat,
Galdezka bezalako elkarrizketa-saioa (Otamendi, Artola eta Reparaz aurkezle
zorrotz paperean), hori, helburu oneko saiakera bat zela eta emaitzetan baino
asmo berria izatean baloratu behar dela.

 

Otamendi Teleberriko anchorman (hala esaten diote ingelesez
kameren aurrean informazio-saioan gidari lana 
egiten duenari, eta oso adierazgarria egiten zait izena) izan aurretik
ere, seguru nago, albistegi zerbitzuetako zuzendari modura makina bat lan badaukala
gainera aurkezlearena gehitzeko. Baina niri ideia ona iruditu zitzaidan zeregin
horretan jartzea. Barnetik datorren berrikuntzen itxura hartzen nion.

 

Agian, beharrezkoa ikusten
dudalako  ETB2ko albistegiek  proiekzio publikoa duen aurkezle bat jartzea,
ikuspegi profesional sendoa duena eta heldutasunak ematen duen patxada
erakusteko gauza dena. Luzaroan, erantzunkizuna eta ardura editoriala urtuegi
egon direla pentsatzen dut.  Sinistuta
nago horri buelta emateko garai aproposa izan 
zitekeela oraingo hau.

 

Gainera, maila profesionalean nagusiki
euskaraz aritu dena, gazteleraz ikustea berrikuntza bat iruditzen zait (bere
horretan ez ona ez  txarra, baina
desberdina). Orain arte linguistikoki dikotomikoak ziruditen bi kanal eta
ofizialak diren bi hizkuntzen arteko zubia eraiki gurari heltzen zitzaiola  uste izan dut. Euskaratik esportatu. “Gabon-buenas-noches”
sasoiak pasa direlako-edo. Euskarak erdarazko albistegietan sarbide erraztua
beharko luke, ondo aurkezten duten esatariak (toponimoak, ahoskera eta entonazio
egokia…), euskarazko adierazpenak erabili, azpitituluak, laburpenak eta
bestelako errekurtso tekniko eta espresiboak pantailaratu. Euskara bertakotu,
baita gaztelera nagusi den albistegietan.

 

Eta, behin jarrita, albisteen tratamenduan,
sakondu, erritmoan galdu barik gertatzen direnen arrazoiak eta ondorioak landu.
     

 

Hasierara itzuli

Egunkarian irakurri dudanagatik, Otamendik
ez du astelehenetik aurrerako 
albistegiak aurkeztuko. Vanessa Sanchez mantenduko dute lan horretan.

Again, testuinguru politikoa, hauteskunde-ekaitzaren
aurreko impassa eta indar-biltze taktikak 
nagusitu egin  dira gaur egungo
aginte-guneetan. Eta, akaso, ETBren informazio politikan beharrezkoa ikusten
dugun aldaketa sakonagoa da eta epe luzeagoak 
eskatzen ditu eta hasi bai, baina 
ezin da aurkezlearen aldaketara mugatu. Ez da lagun bakarrarentzako
lana.

 

Déjà vu

5 erantzun

Lehengo astean, Goienkarian telebistari dedikaturiko zutabean,  Leire Kortabarriak idatzi
zuen “Gabilondo news” artikuluaren aitzakian, albistegien kontura arituko naiz
ni ere. Izan ere, azpimarratu gurako nuke zein interesgarria izaten den notizia
bera  albistegi desberdinetan nola
jorratzen duten ikustea. Kanalaren ideologia, beste saioetan baino garbiago
soma daiteke-eta albistegietan. Eta kanalen arteko konparaketa eginez, askoz
errazago. Beno, akaso “euskal arazoa” deitzen duten horren salbuespenarekin,
hor diktadupean aritzen direla dirudi. Gai horretan ez dute ikuspegi,
testuinguru eta bereizketarik egin gura izaten. Bestela, Arrasate Mondragón
bilakatu zen martxoko egun tristeak gogoratu besterik ez dago.

Oraingoan, ordea, ETBko
bi kanalen artean ematen den beste efektu desatsegin bat aipatuko dut: euskarazko
albistegia ikusi duenak, gauza bera irentsi behar izatea ETB2n. Eta, are eta
deigarriagoa egiten da eguerdiko bideo berberak gauera pasatzen dituztenean.
Hor, errepikatua eta moztu/itsatsi betelan hutsaren inpresioa biderkatu egiten
da.

(Probatan: artikulu honen bertsio irakurria)

SEGI ONDO

Utzi erantzuna

Hemendik urte batzuetara, Aznar, Bush, Garzón
eta tankerako batzuk (gaurkoagoen edo gertuagokoen izenik ez dut aipatuko)
zuri-beltzean bezalaxe agertuko zaizkigu memorian. Antzinako pertsonaje, giro
eta bizipenen irudi hutsak izango dira.

Gure aurrekoek gerra denborako pasadizuen
parekoak izango ditugu, etorkizunean, oraingo kontuak presente.

Eta akaso, hemendik urte mordoxka batera,
2007ko hasieran gazte batzuen atxiloketen irudiak berrikusi ahal izango ditugu,
minik sentitu barik. Legez kanpoko gazte taldeetako kideak izatera kondenatu
eta nola eraman zituzten. Haietarikoak ziren Amaia eta Igor izeneko bi, eskuak
lotuta, laubiderlau berdetan sartu zituztenean. Gogoan izango dugu, ETBko aurkezleari
entzun barik ere, bikote hark aste gutxiko titi-umea zain zuela etxean.

Hemendik urte batzuetara, Ilargi izeneko
neskatila jaio berri hari, albistegiaren irudiak erakutsi, eta behin eta
berriro esan ahal izango diogu bere gurasoen adorea eta xamurtasunak hunkitu
egin gintuela.