– “Badakizu nola esaten zaion gazteleraz itsaso
handi-handiari?”
galdetzen du batek.
– “Pues…”, dio neska pinpirinak,
aurpegiaren keinukera puztuz eta
eskuak astinduz, “…osea, no” erantzuten
du.
– “Ba, bai, ozeano” errematatzen du besteak.
Gustatzen zait Euskalmeteko
Maialen Martija. Ez da aspaldi hasi dela eguraldiaren berri ematen Euskadi
Irratian eta badu zerbait.
Hori bai, gustura esango nioke “kaixo” ez dela
“kaiso” ahozkatzen.
Modu berean, Radio Euskadiko Felix Linaresi, “the boss”; “la
voz”(“la bos” irakurrita), gustura esango nioke egunero entzuten dudan
irrati-txinpartan (“Bulevard, dialogos en Radio Euskadi, con Xabier Lapitz”)
ahozkera-akatsak konpondu beharra dituela.
Batetik “dialogos” hitzak
ez duelako diptongorik,
eta “diálogos” ahozkatu beharko
litzatekeelako, eta bestetik ez
delako “Sabier” esaten, ezta ere “Lapitx”.
Ikusten duzu, hauteskundeen osteko irakurketa sakon eta korapiltsuetan
sartu beharrean, nolako azalkerietan nabilen.
Kaiso, Edorta!
Nik ere goizero entzuten dot Maialen Martija, eta gustatzen jat. Hasierako “kaiso” horrek belarriko miña eitten zoztan hasieran, baña ohitzen hasi naiz.
Laster danok kaiso-kaisoka!
Beste baterako utzi beharko dittugu irrati-telebitan horrenbeste entzuten diren Ertxantxa, Osakidetxa eta halakoak. Horreik bai belarriko mina.
Felix Linaresen kasua benetan adierazgarria da, hainbeste izen atzerritar ondo ahoskatzen ditu eta ez da gai euskarazko izen bat zuzen esateko. Oso sarritan entzun diot “Unaks”, “Unax Ugalde” aktorea aipatzean, “Lapich” horrez gain.