Santa Zezilia ermita Garinoain herriaren lurretan dago, galsoroen artean, muino txiki batean, Artaxonarako bidean.

–Javier, noiz ospatzen da erromeria?
Bestaberri egunaren ondorengo larunbatean. Elizatik  oinez joaten da bertara, goizeko hamar eta erdietan, 3km egongo dira, gutxi gora behera. Sakristauak parrokiako gurutzea eramaten du, eta behin bertara iritsita, meza. Mezaren ondoren soroak bedeinkatzen dira.
Ermita kokatuta dagoen lekua Burdin Aroko herriska bat da, erromanizatua, kastro erromatarra da. Lubaki bikoitza eta harresi bat ere badaude, eta estalita egon arren airetik oso ondo antzematen da; Jimeno Juriok deskubritu zuen. Ailegatu baino lehen, otoitz egiteko geratzen da ermitatik gertu dagoen leku baten, inork ez daki zergatik, baina hala egin ohi da, Santakruzalzina izeneko leku batean; toponimo gisa agertzen da izen horrekin.
Ezagutzen duzu bi Santa  Zezilien istorioa?

–Ez. Kontaidazu!

Data zehatza ez dakit, 1700. urtearen inguruan  izango zen, hor nonbait. Udalak pertsona bati ordaindu zion Ama Birjina bati itxura aldatu eta Santa Zeziliarena eman ziezaion, lehendik zegoenaren ordez jartzeko.  Santa Zeziliaren irudia aldatzera joan zirenean, harri-jasa –pedregada– bota zuen eta ama birjina biak lagatzea erabaki zuten.
Gaur egun, zaharrak ermitan jarraitzen du; besteari, Santakruzalzinakoari, zuriberria kendu zioten, zaharberritu egin zuten, eta deskubritu zuten ama birjina gotikoa zela. Egun, Garinoaingo elizan dago.

Larunbatean izan zen erromeria; abadeak meza eman zuen, baina eguraldi
txarragatik herritarrak ez ziren hamaiketakoa egiten geratu, ondo
prestatuta joan ziren batzuk izan ezik.