Ahotsa nire lan tresna garrantzitsuena da. Bertsolaritza irakasteko abestu behar dut eta azalpenak ere ahoz eman behar ditut.
Aste Santuan gripea izan eta gero, molestia batzuk neuzkan eztarrian, baina ez nion garrantziarik eman. Ba beno, astelehenean sorpresatxua izan nun. Altzatu eta odola botatzen hasi nintzen ahotik. Bazkaldu eta gero berriro.
Medikuarengana joan nintzen, esan zidan lasai egoteko. Zain bat apurtuta neukala (zain txiki bat) eta txarrena zela ahots kordetan lesioren bat nuela.
Diagnostikoa: Otorrinora eta Foniatrara lehenbailehen eta niretzat zailena: ixilik egon beharra!
Hori bai, Otorrino jaunak ekainaren 10erako eman dit zita. Ia zer egiten dudan…
5 Responses to AHOTS BARIK…