Sormena babestu behar da?

Gaur komunikaldietan izan naiz, erretaula zatar hori dagoen aretoan. Baneukan susmoa ez zitzaizkidala ideiak larregi argituko gaurko hitzaldiekin… Eta lehengo zalantzarekin bueltatu naiz.

Nik gura dut maite dudan idazle eta kantariak idazle eta kantari izaten jarraitzea. Produzitzea herritarrok gozatzeko eta ahalik gehien eta ondoen, gainera. Ez dut gura musikariak okindegian lan egin behar izaten jarraitzea ez bada behintzat erabaki pertsonala. Ezta gustuko ditudan idazleak eskolak ematen pasatzea eguneko ordurik gehienak idazten egon beharrean.

Eta hori zelan egiten da? sortzailea babestuz. Nik uste dut sormena babestu behar dela. Eta zer da sormena babestea? horratx! horixe zalantza!

Bueno, goizak balio izan du aspaldiko lagunak ikusteko, eztabaidatzeko kafean eta baita hitzaldi interesgarriren bat entzuteko ere. Bestelakorik ere egon da, baina interesgarriekin geratzen naiz. Ikasita bueltan, baina zalantzatsu oraindik.

Aurkezpena: Euskal kulturgintzaren estrategiak

Euskal Kulturaren oinarriez-eta jardun zuten atzo Koldo Mitxelenan. Formatuaz ere berba egin daiteke, baina hori beste baterako. Kasu honetan, eta edukia zelan eman behar den garrantzitsua bada ere, edukiak zuen garrantziarekin geratu nintzen. Zelako eduki sakona dagoen atzo aurkeztu zuten horretan. Taula gainean bost lagunetik lau gertukoak: Iñaki, Nekane, Julen eta Jon. Lorea Agirre ere bazen, baina ez dut tril egin berarekin atzoko aurkezpenera arte. Ezagunak gehienak eta zer esango zuten irrikaz nengoen, entzuteko prest, ikasteko prest. Bostak MU-ko sorguneak ikertegikoak.

Serio egin dute lan eta aurkeztu zuten Aldundiko kultura eta euskara departamentuak enkargatutako txosten bat: “Euskal kulturgintzaren estrategiak”. Azterketa kualitatiboa, subjektiboa eta aberatsa. 127 elkarrizketaturi hitza eskatuta eta 200 orduko transkribapenarekin mamitutako txostena.

Niri gustatu zitzaidan “euskaldun” berbaren pisua mahai-gaineratzea “euskal”, “vasco” eta abarrekoen ondoan. Magisteritzako garai haietan ere nahikoa lan eman zidan euskaldun definizio zorrotzeko horrek. Ikaskideren baten ama euskalduna ez zela eskola orduan esateak ere ekarri zituen buruhausteak. Gustatzen zait hain basikoa dirudien hori entzutea: euskarak egiten gaitu euskaldun.

Berriz entzun nuen Bagaran zein lehenago ere entzuna nuen “merkatua, gizarte zibil autoeratua eta administrazio publikoek” osatzen dutela kulturgintzak bizi duen eremua ere. Eta guztiz ados nago gizarte zibil autoeratuak duen garrantzia azpimarratzean. Gustatzen zait eta bizi dut hori egunerokoan bertan. Bat egiten dut, baita ere, euskal kulturgintzak eskain dezakeen onena gertutasuna, berezkotasuna eta benetakotasuna direla.

Hamasei oinarriren gainean egin zuten berba eta bat edo beste gehitxoago aletu ere bai. Aletzeok izan ziren interesgarrienak entzule honendako. Gero etorri ziren kulturgintza biziberritzeko estrategia batzuk hamabi puntura ekarriak. Gehienekin egiten dut bat. Txostena (papera) ekarri dut etxera eta birpasatuko ditut, gogoz irakurriko dut kultur bizitzaren azterketa kualitatiboan elkarrizketatuetatik atera dena ere. Egon ez zinetenok non irakurri? ez dakit sarean jarri duten. Gustura emango nuke lotura bat eta horrela kanpo-hedapena mimatu. Ez dut topatu.

EuskalKulturgintzaEstrategiak

Kuriositate bat: txostenean internet “I” txikiarekin idazten dute Sorguneakeko lagunek eta bagara batzuk “Internet” idazten dugunak 2010ean 🙂

**Argazkia: Maite Goñi: http://plixi.com/p/62953063