Herri biziaren seinalea. Horixe da Maskarada gaur. Sumatzen zen gu heldu ginenean. Ordurako hiru barrikada eginak eta eguraldiaren treguarik ez. Hala ere, aroztegi baten teilatupean leku paregabea. Jende uholderik ez, baina giro goxoa goizean.

Han ikusi genituen, arribadaren soinuan hogeikote bat: Txerreroa, kantiniersa, lau txorrotx eta ez bi, buhame biziak, kestuak, zamaltzain, bi enseñari edo bandelari dantzari: eskarmentuduna eta gaztea, Pitxu ondo, Kabana bikain, jaun eta andrea, marexalak, mediku andrea… Ez pentsa, ez da erraza pertsonaiok nobereganatzea.

Gorriak ibili ziren fin eta beltzak pertsonaian sartuta. Ze buhame narras buhame-erreginaren esanetara, lehenengoz! ze itxura ematen duen autoen ihes-hodien beltzarekin pintatutako aurpegiek, potzuen gainean eta lokatzetan egindako giza-piloek… Demasa beltzen jokoetan pertsonai bakoitzak ematen dion kolorea Maskaradari. Gorrietan, berriz, fin. Ahalegin handia egin dute prestatzeko asti gutxi izan duten gazteek.

Zorionez, maskaradaren zirrikituak nork azalduko ere izan genuen ondoan eta hegoaldeko momolook behar ere bai. Inor animatuko balitz, komeni da aurretik zertxobait irakurtzea edo… Hurrengo emanaldiak apirilaren 15ean Urdiñarben goizez eta arratsaldez Muskildin, apirilaren 22an Barkoxen, apirilaren 29an Lexantzün eta azkena maiatzean Gamere-Zihigan, maiatzaren 6an.

Hizkuntza bizia herri bizia. Maskaradak jarraitzen eta egiten erabilitako euskara bizirik dago. Pena Zuberoako ikastoletako ikasle ohien arteko jolasean gehitxoago ez entzutea. Zer gertatzen da ba hegoaldean? gauza bera!

Hokin ateratako argazkiak:

arantzabal