Normal
0
0
1
363
2070
17
4
2542
11.1287

0

21
0
0

Oporrak zein eder. Hamar egunean etxetik kanpo
eta bi liburu eta erdi irakurri ditut. Eta erdia irakurri izanak amorratu egin
nau, redio! hain gustura nengoen irakurtzen… Lisboara nindoanez
Arretxeren bat eramateko esan zidan lagun batek, hala ere, beste batzuk
sartu nituen maletan:

• “Londres kartoizkoa da” irakurtzeko
  irrikaz nengoen. Aselek 
  eragin zidan irakurtzeko gogo hori. Eta baita gustura asko jarraitzen dudan
  Beñat Sarasolak ere (hori da kritika kapazitatea!).
  Nik jan egin dut liburua. Gustura irakurri dut eta gertuko egin zait
  pazientziako eta Risekoen afera han goikoa izanagatik, teilatuetakoa. “Mundua kartoizkoa da, uste nuen
  bezela” ba horixe, gustura irakurri dudala eta akaberako literatura-jolasa
  gustatu zaidala. Baita amaierako “ikuspuntu etiko-politikoa” apaldu arren ere.
• “Hor dago Kevin?” jode, barre pilo
  bat egin dut liburuarekin baina ez dut uste irakurle guztiek egingo dutenik. Ez nekien zer izango nuen eskuartean, baina erakarri
  egin ninduen eta Elkarren erosi. nobela.odt horrek makina bat buelta eman ditu.
  Idazle gaztea ikusten nuen teklatu atzean lerro bakoitza irakurri ahala eta horregatik pasarte batzuk
  arraroak ere iruditu zaizkit. Paperarenganako lilura, “Olivettiaren aroan
  ez nuen behin ere ezer galduko…”, “lehen letra bakarra idaztea
  transzendentea zen…” eta parrafoa amaitzeko M.I.B. Llaudés Santiagoren
  “Oroimenen kutxan bila, iragan denbora orok iduri du hobea” esaldia.
  Ez zait larregi gustatu liburu erdialdean irakurleari egiten zaion deia ere,
  baina esandakoa, liburua zast batean irakurtzekoa. Kantautore batzuen letrak
  nobelan nahastuta topatzea ere gustura hartzen da, portzierto.
• “Ospitalekoak” liburuak harrapatu
  ninduen hasieratik. Antzarena izateak ere erakartzen ninduen… Gusturen
  irakurtzen niharduenean, ordea, kaka! abioian ahaztu! Eta konturatu eta ezin
  ezer egin ze Madrilera bueltan zen abioia (eta, klaro, liburua); Liburuaren patua
  Madrilen norbaitek irakurtzea? seguruenik ez, eta Bilboko aireportuko bankuren
  batean ahaztuta ere ez seguruen, baina min gutxiago emango lidake eta politagoa
  litzateke euskaldunen batek topatzea. En fin, kontakizun gogorrari marraztu nizkion arkatz marka barik hartu beharko dut liburu berria. Irakurtzeko gogoz nago berriz esaldi borobil haiek (borobilegiak ere…). Gaur bertan erosiko dut liburua. Buruz nabil, baina nobelako Mikelek esaten du bigarren aldiz idatziko balu liburua dena aldatuko litzatekeela goitik behera (fikzioa agerian utzi nahia-edo), baina bueno, espero dut irakurtzerakoan gauza bera ez gertatzea ze zapore goxoa zen irakurle onengan utzi duena lehen zatiko irakurraldian.
  

arantzabal