Etiketaren artxiboa: paperak

Eta badoaz. Jaberik gabe, baimenik gabe, damurik gabe. Inoren zain geratu gabe.Joan doaz, eta ez doaz inora. Helmugarik ez, helbururik ez. Egunek ez dute etorkizunik.Geroaren gezurra ez dute haiek asmatu. Ahotsik gabe dioskute: no pass, no future. Egun, gaur baino … Jarraitu irakurtzen →

Agindutakoa zorra da, eta bada garaia utzi nuen bat kitatzeko. Izan ere, badira aste batzuk Gianni Celatiren trilogia ixten duen liburua bukatu nuela, eta aurrekoekin lain gozatu dut honekin ere. Eleberri itzela da Paradisuko almanaka hau, aurrekoak bezain umoretsua eta … Jarraitu irakurtzen →

Gauzak zelakoak diren eta zer gutxi ulertzen ditugun gu baino urrats batzuk aurrerago daudenak. Gogoratzen naiz umea nintzenean heldua izan gura nuela. Pertsona nagusia, bere denbora eta bizitzaren jabe, ume haren ustez nagusiek ez zutelako araurik betetzeko eta bizitza askoz … Jarraitu irakurtzen →

Ez dugu txarto egin europarrok: Afrikatik behar izan dugun guztia atera, hangoak miseria gorrian eta euren barne produktu gordina baino handiagoak diren zorrak itota utzi, etsipenak bultzatuta itsasoan itotzera kondenatu, eta trukean eta sosen bat edo beste atera dezaten, orain … Jarraitu irakurtzen →

Langileriaren esplotazioa iraganeko kontua da. Begibistako kontua da eta seguruenik ez du ezta aipamenik ere merezi. Hori dela eta, langileen borroka bera ere gainditutako afera, lekuz kanpokoa, anakronikoa bihurtu da. Horretan zeresan handia izan du gure erakundeek azken urteotan azpi-kontratazioari … Jarraitu irakurtzen →

Hau nekea. Eztarriaz gain beste zer edo zer urratu gura nuke. Lerro hauek, orri hauek, gizarte txatxu honetan hezitako buruak gogorregiak direlako haginka ere urratuak izateko. Bitartean, munduarekin ezin adiskideturik, blog honen ezaugarri berriekin ondo konpontzen ahaleginduko naiz. Presa barik. … Jarraitu irakurtzen →

Agindu legez, Gianni Celatiren Parlamenti buffi trilogiaren bigarren liburuari heldu nion Guizzardiren abenturak zoragarriarekin hainbeste gozatu eta gero. Eta itxaropenak ez dira zapuztu; apika, aurrekoa baino are gehiago gustatu zait Denak hasperenka barregarri hau, eta bide batez baieztatu Celatik gutxik … Jarraitu irakurtzen →

Bazen behin mundu bikain eta zoriontsu bat. Jainkoak, bere jakintza mugagabearekin sortu zuen, akatsik eta orbanik gabea, aratza, garbia eta osoa. Ondo pentsatua zegoen: unibertsoa gutxika-gutxika joango zen handitzen, Jainkoaren beraren loriarako, eta bizia ere milioi urtetik miloi urtera aldatzen … Jarraitu irakurtzen →

Bazen behin kontinente nahi legez espoliatu bat. Gizon zuri jakintsuak (honen guztiaren buru gizonak baitzeuden, lorpen handi guztietan bezala) hara joan eta erabaki zuten, erlijio eta kultura aurreratuagoak usaintzen uztearen truke, zilegi zela handik aberastasun guztiak ateratzea, mugak gogoak eman … Jarraitu irakurtzen →

Zorionekoak Japonian, opor-ondorengo sindromerik ez. Edukiko lukete baina urte osoa lanean emanda hamar egun eta pozez. Olerki kaskarra sindrome kaskar batentzat. Zilborrari begira kexuan bizitzen baino ez dakien gizartearentzat. Eta orain denok lanera, negarrek ez dute urtuko katea!