Umetan munduak imajinatzeko gaitasuna garatzen dugunetik, denok hasten gara geure mundu utopikoa definitzen, bilatzen, asmatzen… Adinarekin utopiak oro amore eman beharreko erokeriak bilakatu ohi zaizkigu. Edo horretara bultzatzen gaitu jasotzen dugun heziketak. Hori sinetsarazi gura digute munduaz eskarmentu handia ei duten nagusiek. Beraz, utopian gehiegi ez sinesteko adinean nagoela esan behar nuke. Gure Lur honetan, behintzat, Arkadiarik ez delakoan nago. Baina aurkezten zaizkigun gizarteen artean, badaude gure amets horietara gerturagotzen direnak. Hori bide da, azken boladan behintzat, Laos niretzat. Herri ez-utopiko baina gizatiarriagoa.
Han denboralditxo laburra eman genuen arren, badaude gorputzean eta gogoan barneraino zizelkatuta geratzen diren irudiak, zaporeak, soinuak, bizipenak, irribarreak, berotasunak… Batez ere berotasuna, hango jendeari dariona, eta irribarreak ekarri genituen etxera, motxilako eta bihotzeko pisua arindu zigutenak.
Zertan da Laos desberdina, bada? Paisaiak, tenpluak, azokak, zapore eta usain exotikoak eta masajeak gora behera, horiei guztiei ezer kendu barik, gizarte eredua da gehien hunkitu ninduena. Europa diruzale honetan gero eta deseroso sentitzen naizen honi kontsumismo izpirik gabeko oasi liluragarria agertu zitzaidan begien aurrean.
Vientiane hiriburutik Muang Ngoi herri koxkorrera ez duzu topatuko erostera deitzen dizun kartel argitsu erraldoirik, erasoka datorkizun kapitalismo basatiaren ikurrik, zugan dibisak besterik ikusten ez duen irribarre zuririk. Mundu material “ezinbesteko” horri ezaxolati bizi diren aurpegi zoriontsuak, keinu abegikorrak, edonondik jolasa ateratzen duten ume alaiak dira lilura komertzial horren lekua hartzen dutenak.
Baten batek derrigorrezkoak deritzen erosotasun batzuen falta sentituko du. Beer Lao eta bentiladorea dauden bitartean, guk ez genuen hutsunerik txikiena ere sentitu. Bizitza abentura da, baina abenturak ez du korapilo handirik behar asebetetzeko.
Perfekziorik ez dagoen (ezta beharrik ere) munduan, ni Laosekin geratzen naiz. Ez da horretaz mintzatuko naizen azken aldia. Esan dezagun hau sarreratxo bat baino ez dela, norabide askotan zabal daitezkeen zertzelada xume batzuk. Noiz ihes egingo Europa ustel eta orojale honi!
Benetan ere Laos ezagutzeko gogoz utzi nauzu…
Hemen ibiliko gara hurrengo atalak noiz irakurriko.
udan zeregin gitxi izango dotanez, joango naz informazinoa zabalduten đ