“Bi mezu erantzun gabe”  izenburupean idatzi dugu mezu bat Hekimenetik Koldo Mitxelenaren heriotza jakitzeaz bat. Neure egin eta hona ere ekartzen dut:

Koldo Mitxelena Hekimenen sorreran parte hartze aktibo izan zuen kide bezala gogoratzen dugu. Bileretan esku hartzen, batzarretan agertzen eta solaskidetza gertua eta berehalakoa eskaintzen zigun laguna. Bere aldizkaria —…eta kitto!—, bere kultur elkartea eta bere proiektua oso garbi zeukan eta konpromiso handiz defenditzen zuen euskaltzale gisa gogoratzen dugu. Aldizkariaren urteurreneko ekitaldira gonbidatu gintuen, Eibarko udaletxean, eta han antzeman genion nolako gertutasunarekin eta dedikazioarekin bizi zuen elkartearekin eta aldizkariarekin zerikusirik zuen oro. Irribarre batekin gogoratzen dugu.

Bi mezu utzi zizkigun erantzun gabe. Publizitatearekin eta Hekimeneko proiektu batekin lotutako bi mezu ziren, apirilaren 1eko data dutenak. Arraroa egin zitzaigun erantzunik ez jasotzea, hain zen eta bat-batekoa bere prestasuna, korreo baten aurrean zein dei baten aurrean. Handik gutxira izan genuen bere heriotzaren berri.

…eta kitto! aldizkariak eta proiektuak aurrera egingo du bera gabe, baina berarekin lan egin dutenek ez dute berehalakoan ahaztuko.

Iban Arregi, Alberto Barandiaran eta Iban Arantzabal
Hekimeneko zuzendaritzakideak

Elkarrizketa egin diote Marimaistrari Goienan. Blog honetara ere badakart, fans klubekoa naizenez:

Zelan bizi izan zenuen telebistara salto egin zenueneko eguna?

Ai, maitia, asko sufritzen dut nik parean jartzen dizkidaten traste horiekin guztiekin. Oraindik ere ez naiz ohitu, e? Bero handia pasatzen dut, eta gainera mikrofonoen hariek ez didate mugitzen lagatzen! Lotuta naukate! Horregatik ikusten nauzue beti eserita! Baina tira, badakit nire beharra baduzuela euskaldun ganorabako gaixook, eta zuei laguntzeko edozer egingo nuke.

Zein da gehien errepikatzen dizuten galdera?

Denetarik galdetzen dute, baina badakizu zer? Jende asko, gazteak batez ere, oso-oso arduratuta ikusten dut hizkuntzalaritza kontuekin. Ea zer den ergatiboa, edo erlatiboa, edo nominatiboa… Eta pena ematen dit, laztana. Euskaraz polito jarduteaz edo orain baino gehiago erabiltzeaz baino, gramatika teorikoaz kezkatuago egotea!!! Zer da hori, baina? Oso triste jartzen nau horrek, benetan! Gainera, gero horiei beraiei ez die ardura hizkuntza ganoraz erabiltzea. Zabar asko dago bazterretan!

Deiak jasotzen dituzu, baina batez ere whatsappak, edo?

Hasieran hiru modu nituen kontsultak jasotzeko: Twitter, posta elektronikoa, eta Whatsapp, bai. Eta galdera gehienak Whatsapp bidez jaso ditudala esango nuke, baina azken boladan erantzungailuan ere uzten dizkidate mezuak. Batzuk amorragarriak eta beste batzuk eder-ederrak!

Beti mezu orokor bat jaso daiteke…: “Euskararik onena erabiltzen dena”.

Hori da, pitxin. Sarritan sutan jartzen naiz jendeari entzuten dizkiodan astakeriekin, baina tira, karakterra halakoxea daukat. Haserreak haserre, oso argi utzi nahi dizuet gauza bat: hobe da euskaraz baldar samar aritzea, erdaraz baino. Euskaraz sarriago egingo bagenu, askoz eredu gehiago izango genituzke kalean esamoldeak eta abar jasotzeko, eta orain baino naturalago egingo genuke denok! Zalantzarik ez horretan, e? Euskararik onena, egin egiten dena!

Taroteko kartak botatzen dituztenek kobratu egiten dute telefono horien bidez… baina zuk ez duzu ezer ere kobratzen.

Hala da, bihotza! Baina oso gustura egiten dut, e? Beharra ikusten dut kalean, eta horregatik hasi naiz neure burua eskaintzen. Sos gutxi batzuk ondo etorriko lirateke egia esan, batez ere bideoak hain txukun uzten dizkidaten lagunei ordaindu ahal izateko. Palazioetan ibili naiz eskean, ez pentsa, baina badakizu, agintariek beste nonbait dituzte lehentasunak!

Eskoletan erabiltzen ei dute zure emanaldia irakaspenen bat ateratzeko…

Hala uste dut, behintzat! Gaztetxo asko eta askok idazten didate Wwhatsappera: batzuek galderak egiteko eta beste batzuek esateko haien irakaslearen gustuko naizela edo, tira, burutik pasatzen zaien lehenengo astakeria botatzeko. Pozgarria da nire bideoak eskoletan erabilgarri izatea, eta kezkagarria ere bai.

Denon ahotan dabil gazteen artean jarrera matxistak eta homofoboak oso hedatuta daudela, ezta? Bada, ez dakit euskararen kontrakoak ere ez ote dauden oso zabalduta, e? Izango ditut gutxienez dozena erdi bat mezu, bakoitza lagun batena noski, esanez bere bikotekideak utzi egin duela euskaraz aritzeagatik! Halakorik!!!

Kalean geratzen ote dute MariMaistra galderaren bat egiteko?

Ai, amante, ni ez naiz kalean ibiltzen! Grabatzea tokatzen denean, platoan gorpuztu egiten naiz, eta bukatutakoan, berriz, desagertu eta Iratiko basoan barreiatuta egoten naiz, naturarekin bat eginda. Nekez topatuko nau inork kalean!

Zurekin kontaktatzeko bideak zeintzuk dira?

Lehen aipatu dizkizudanak: @mari_maistra Twitter kontua, marimaistra@gmail.com posta elektronikoa, eta erantzungailua edo Whatsapp 668 88 91 92 zenbakiaren bidez. Deitu edo idazten baduzue, ez ahaztu zuen izena esatea, e?

Atrezzoan ikusten ditugu hiztegi pila bat. Papera. Hori da zure euskarri gustukoena?

Gustukoena ez, baina pantailan ondoen ematen duena, beharbada, bai! Badakizu nolakoak diren gauza hauek. Telebistarako gauza ikusgarri egin behar dira, eta niri laguntzen didaten gauzak zuek ezin dituzue ikusi: Anbotoko Mariren indarra, On Joxemielen antiparrak, Laminen urrezko orrazia… horiek ere hor daude, mahai gainean, baina kamerek ez dituzte jasotzen. Pena! Ederrak dira eta!!!

Zu pantaila aurrean txukun-txukun agertzen zara, baina egongo da norbait atzean ere…

Bai. bai, lehen ere esan dizut! Hor egoten da Oihane Agirre, grabazioa eta zuzendari lanak ere egiten, eta Monika Montero bideo guztiak ikusten dituzuen bezain txukun jartzen… Bo, eta gero Leire, Iban eta Joxe ere aipatu behar ditut. noski! Leire nire ordez aritzen da eszena arriskutsuak daudenean, eta oso ondo egiten du: bideoetan ez da igartzen noiz naizen ni eta noiz bera! Eta gero, Ibanek eta Joxek ere saioekin laguntzen dute: galderak jaso, txukun jarri, ideiak eman eta idatzi! A! Eta Pernan! Pernanek oso marrazki ederrak egin dizkit eta horiek erabiltzen ditugu sarritan blogean, Twitterren eta abarretan!

Enteratu gara Goienako platoa berritu dutela. Gustura aldaketarekin?

Bai, bai! Orain leku zabalagoa dut eta erosoago aritu naiteke kamera aurrean, eta aulkia aldatuko balidate, orduan perfekzioa litzateke! Baina egia esan, ikusleok nekez nabarituko duzue aldea. Ez dakizue ze eskertuta nagoen Goienako jendearekin. Haiek etxea utzi ezean, ezinezkoa litzateke hau egitea!

Artikulu honen berri izan dut astean, eta handik ekarria da esaldi hau:

“A belief that quality journalism requires excellence of expression grounded in extensive analysis might lead journalists to miss the possible contribution of social media in the field of news.”

Küng, in Storsul & Krumsvik (2013): Media innovations. A Multidisciplinary Study of Change.

Goiena gogoan, hainbat gauzak atentzioa eman eta ekarri ditut moldatuta blogera.

Eduki sorkuntza eta teknologia

“Bi mundu ziren edukiak eta teknologia eta gaur egun bien artean zegoen aldea txikitu egin da”, dio Lucy Küng-ek artikuluan. Beti jokatu dela bi esparru ezberdindu bailiran, baina orain aldea lausoa dela. Lehen teknikariak edo informatikariak zirenak gaur eduki sorkuntzaren erdigunean kokatzen direla dio. Kazetariak desplazatu ere egingo direla esaten duenik bada gure inguruan, baita robotek egindako kazetaritza gailenduko dela dioenik ere. Kontuan izatekoak denak.

Zelanbait, gertatzen da horrelakorik gure inguruko hedabideetan ere, bereziki sareari lotutako edukietan, baina ez bakarrik digitalean. Berrikuntza eta teknologia eskutik doaz eta esan daiteke berrikuntza dela teknologiaren motorra. Guri, berritzea dagokigu, aurrerapenari erantzuteko eta hori edukien sorkuntzarekin lotu beharra ikusten dut.

Ezingo diegu begirik kendu gure bezeroek dituzten beharrei, ezagutzei, irakurketa esperientziei, produktuen nolakotasunari… eduki sorkuntza horretan. Aldaketak etorri dira eta datoz. Kazetaritzaren kalitatea parametro berri hauetan neurtzea ezinbestekoa dirudi.

Geldi ez geratzetik kalitatea

Aldaketa konstanteak kalitatea dakar, eta merkatuari egokitzea zein bezeroari eta bezero posibleei begira jokatzea garrantzitsuagoa izan daiteke titular bat zuriune barik idaztea baino (garrantzia ukatu barik). Berrikuntzarekin, eduki sorkuntza lanbide dutenek ere ezberdin jokatu beharko dute eta horrek eskatuko du enpresa antolaketa berri bat, ezinbestez. Uste genuen multimedia izan zitekeela egin genezakeen azken “iraultza”, baina hori ere atzean ez ote dagoen geratzen… Hau da, multimediatasuna finkatu eta jokaera berriak lantzen hasi beharko garela dago agerian geratzen. Salto berriak egiteko momentua gerturatzen dago eta zerikusia du hedabide soziala egitearekin eta izatearekin. Kantuan esaten genuen: “komunika komunikatzea komunika komunitatea”.

Esan beharrik ere ez dago, baina ezingo dugu kalitaterik-eta neurtu Internet-hizkuntza ezagutu barik, gutxiago gure bezeroek iturri ezberdinetatik edaten dutenean ura (editorial beretik eta produktu ezberdinetan askok); ezingo dugu neurtu erabiltzailearen esperientziatik ez bada; ezingo dugu neurtu eragin soziala ez badago aldagai moduan… Iristeak garrantzia izaten jarraituko du, handiena, eta horri gehitu beharko dizkiogu: komunitate izaera, gainontzekoekin saretzeko gaitasuna, gertutasuna, sektore ezberdinen atxikimendua, enpresa eredua, ekarpen soziala, hizkuntza normalizazioan eragina, bezeroaren asebetetzea… Begi bistan dago hedabidegintzaren bueltan gabiltzan agente guztiok osatutako behategi baten beharra. Bai hedabideak Hekimenen bidez, unibertsitateak, administrazioak…

Gure medioetan idazten ditugun artikuluen sakontasunaz harantzago (aitor dezadan kazetaritza horren zale naizela), lan egin beharko dugu molde berriak ezagutu eta horietara egokitzeko. Gure bezero gazteagoek zer kontsumitzen duten eta zer ez kontuan izan beharko dugu eta, ondorioz, gure lana egokitu. Alperrik ibiliko gara hamaika orriko lanak edo ordu biko erreportajeak editatzen gure bezeroak beste gauza batzuk ari badira eskatzen, ikusten eta irakurtzen. Ez dela beharko edukiak sakon lantzea? noski beharko dela, baina horrek  ez daukala kalitatearen sinonimo zertan izan ere hasi beharko gara pentsatzen. Edo kalitate txarragokoa da hiru minutuko itsasoaren haserrea adierazten duen bideo afizionatuaren lana itsas erreportari zaildu batek egindako ordubeteko erreportajea baino? Gutxienez, zalantza sor dakigun.

Beste egiteko bat da gure produktibitatea fintzen joatea. Enpresa handiegiak sortzea ez dirudi egin beharrekoa urteotan. Hasi ere nekez hasiko da inor horrelako abenturetan gaur. Hala ere, ezin dugu geldi geratu, uzkurtu, txikitu… berrikuntzaren kontrakoa izan daiteke sarri produktibitatean estutzea. Lortu behar dugu produktibo izaten jarraitu eta handitu barik berritzea. Tokiko komunikabideok, esaterako, kokatuta gaude erronka berriei aurre egiteko, motxila handiegirik barik, geure buruarengan konfiantza handiagoarekin orain urte gutxi baino eta egunerokotik burua altxatzeko beharraz kontziente. Fin egin behar dugu lan, baina begirada altxata. Eta txarra ez ohikoak ditugun formatuetatik haratagokoak integratzea gure jardunera.

Hedabideon jabetza,  edukiak eta finantziazioa

Enpresaren jabetza

Gure enpresaren gehiengoa euskaltzaleen elkarteek dute. Horrek bere horretan ez du enpresa soziala denik adierazten, hala ere. Goienaren jabetzaren parte dira herrietako udalak eta baita bertan lanean dihardugun bazkideok ere. Ekosistema autoeratu interesgarria sortzen da hor eta kudeaketa gardenagorako bide ere bada. Gure egintza soziala izateko pizgarri da egitura hau, zalantza barik. Kooperatibafoboak ere badira inguruotan eta ez dago zertan kooperatiba izan enpresaren egiteko soziala presente izateko…  ni kooperatibazale naiz, hala ere.

Edukien jabetza

Era berean, eta edukien sorkuntza izanik Goienaren egitekoa, ez ditugu giltzarrapoz isten edukiok. Sareko lizentzia gustukoa eta erabilia da  CC-By-Sa, eta desiratzen gaude hogeitaka urtetan batutako ikus-entzunezko artxiboa norbaitek digitalizatu eta txukundu ostean herritarren esku uzteko. Hau ere bada hedabideon egitekoetan aldaketa bat, are gehiago gure finantziazioaren zati on bat publikoa denean.

Finantziazioa

Gure autofinantziazioak goraka egin du urtetan, baina berriz ere beheranzko joerarekin gabiltza. Ez dirudi berealakoan aldatuko denik grafika eta hedabideon finantziazioak beharko du inoiz baino mimo gehiago erakundeetatik. Hedabideon nahiak eta eginahalak beste bide batetik doaz, baina bi krisirekin bizi beharko dugu hurrego urtetan (ekomikoa eta hedabideona). Marra gorria marraztua dago behetik eta goiko marra goratzea eskatu beharko dugu erakundeetan.

Mugimendua bizi

Bitartean, mugimenduan jarraitu beharko dugu, baina ez bakarrik dantza eginda, soltean. Komunitateko parte izaten asmatu dugu batzuetan, baina sarriago behar dugu asfaltoa zapaldu. Baltseora bultzatu behar dugu gure burua nahiz eta barra ondoko gizon-emakumeak gauden hedabide askotan. Aldatuz hobetuko gara eta mugimenduan bizi.

Bodologuak Espaloian ikusi nituenean idatzi nuen mezu bat blog honetan:

Baiña zergatik harrapatu naute hiru hauek? Ba gertuko sentitzen ditudalako, gertuko sentiarazten dutelako ikus-entzulea, monologoak oso bisibleak direlako eta esaten dutena ikusi egiten dugulako, edonork bizi dituen gertaera eta erretratuak deskribatzen asmatzen dutelako, bizi jarduten dutelako baina antxitxika egin barik, gidoian asmatu dutelako, gorputz eta arima defendatzen dutelako sinisten dutena eta hori transmititu egiten dutelako…

Aurtean monologo sorta ikusi baino lehenago ekarri dut gogora iazkoa. Norbaitek zalantzarik balu ikustera animatzeko. Bodologuen erdi-ona bada ere ona izango delako Potologuak. Gogoz nago barikukoa ikusteko. Estreinaldia izango dute eta dugu Elgetan: Potologuak. Informazioa eta sarrerak salgai daude hemen: Espaloia.com

Ia bertan elkar ikusten dugun eta barre egin. Zer sanoagorik?

2000. urtean idatzi genuen Gasteizko Parralen Elgetarako izan zitekeen kultura gune baten txostena. Ordutik deitu genion kafe antzokia. Gerora etorri zen Espaloia izendapena, herritarrei galdeketa bat eginda eta Itoizen kantu ederra gogoan. Argi genuen Espaloian ibili behar zirela pentsakera, kolore, bizipen, hizkuntza… ezberdinetako lagunak. Ibili dira eta dabiltza. Dena ardatz baten bueltan, GET: Goibeko Euskaltzaleon Topagunearen bueltan (GET, get, LORTU moduan itzul genezakeena). Lortu dugu plaza irekia. Eta utziko dugu plaza ireki jantzia. Erabaki dugu elkartean inbertsio guztiak herriarendako uztea. Soinu, aulki, sukalde…

Inbertitutako milaka eta milaka euroak amortizatuta, zor barik eta egindako beste milaka lan orduek ematen dituzten poz eta nekeekin helduko gara ekainera. Etxeko lanak egin izanaren sentsazioa dugu eta lortzea pentsatzen ez genituenak lortuta. Itsuren batzuk beti daude, baina hasieran egon zirenak baino askoz gutxiago dira gaur, banakak. Herritarrek aitortu digute egindakoa eta baita inguruko ikus-entzule zein kultura munduak ere, bereziki sortzaileek. Pozez zoratzen gaude gu.

Ez dago barita magikorik, datozenak ere egin ahal izango dute horrenbeste edota gehiago. Ezberdin seguru, eta hori ere ona izango da duda barik. Sekreturik egotekotan lana da, eta lan egitea edonoren esku dago, hobeto egin daitekeela pentsatzen dutenen esku bereziki.

Guri funtzionatu digu auzolanak, bospasei laguneko ekipoak modu iraunkorrean egin du lan eta xemeikorik kobratzeka sekula. Berdin eskua altxatu eta aulkiak jartzen edo sarreran, edo… ibili diren lagunek. Borondate lana ezingo dugu inoiz behar beste eskertu.

Balorazio sakonagoak ere helduko dira, baina hasi gara erretreta ordenatuan (hori da modan dagoena, ez?) Hori bai, ekain amaierara arte programa betea dugu eta denokin ospatzeko gogoa.

Twitterretik jasotako aipamenak goiko artikuluari:

XI.Topaldian egitarau zabala. Julen Arexolaleiba eta biok emango dugun hitzaldiaren laburpen bat hemen:

Hedabideen egitekoez gertuko euskal komunitatea indartzeko

Gertu-gertuko edukiaz gain euskaraz egite hutsa zen albiste orain dela 25 urte. Ordutik hona, zorionez, euskaraz informazioa jasotzera ohitu ere egin gara hainbat euskaldun. Aurrera egin dugu, eta gaur, euskaraz irabazia dugu gertuko informazioaren esparrua han eta hemen. Erreferentzia izateraino hainbat gunetan, ez guztietan.

Baina sorrera haietan euskaraz egitea ontzat jo bazitekeen ere, gaur nahikotzat har genezake? Egite hutsak bakarrik balio ote digu 2014an?

Belaunaldi berrienentzat, esaterako, ez du horrenbeste balio euskaraz egite hutsak. Ezer irabazita ez badugu ere, irabazitzat bizi dute hizkuntzaren gaia, orain dela mende laurden zegoen militantziatik aldenduta. Unibertsitateetako pasilloetan ere ez dute erabilera-hizkuntza euskara. Bizi garen sasoi digitalotan, gainera, saltoka-saltoka irakurtzen da eta hizkuntza askorik inporta barik irakurriko dute anboto.org edo washingtonpost.com. Edukiak du garrantzia, eta ez belaunaldi berriendako bakarrik.

Galdeketen emaitzek ere badiote euskaraz idatzia egoteari baino gertuko izateari garrantzi handiagoa ematen diotela irakurle eta ikus-entzuleek. Gertukoa denez sinesgarri zaiela. Eta esan beharrik ere ez dago gertukoa euskaratik emana izateak duen garrantzia hizkuntza normalizazioari begira.

Hori horrela, euskaratik eta euskararendako eragin gura dugunok jokatu behar dugu kontzienteki, ze eratako lumarekin idazten dugun jakinaren gainean, kazetari profesionalak izateaz gain hizkuntza hautua ez dela aliritzira egindakoa izan jakinda. Barneraturik euskaraz egite hutsarekin nekez sortuko dugula azkurarik identitatean sakontzeko, ez dugula euskal kulturgintzarenganako zaletasuna pizten lagunduko, ez euskal komunitatea bizitzeko…

Konpromisotik idaztera jauzia egiteko garaietan gaude, eta ez euskaldunendako bakarrik, baita euskarara erakarri gura dugun geruza horretako lagunendako ere.

oh.: Topaldiaren informazio gehiago blogean.

Aspalditik, oso aspalditik genuen eguna jarria kontzertu honetarako, Azukre koxkorrak zeintzuk ziren ere nahiko isilean zegoenean oraindik. Ordorikarekin adostu genuen eguna Gasteizen, Unibertsitateko pabilioian hartutako kafe luze baten ostean. Atzo zen aukeratutako eguna, domeka arratsalde bat Espaloian.

Igor Arzuagak zabaldu zuen gaua. Kontzertu amaieran konturatu nintzenez jende dezenterendako zen ezezaguna. Urrun geratu dira nonbait Exkixurekin edo Mikel Urdangarinen aritzen zirenekoak. Guri ordea bakarkako lana interesatu. Indartsu ikusi nuen Arzuaga. Lehenengo lehenengo momentutik bere lekuan, taulara musika eginez sartuz eta txalo zaparrada artean joan arte jendearen arreta piztuz. Intimista betiko moduan, jarreraduna taula gainean eta entzulea harritzeko kapazitateduna baita begiradarekin ere. Istorioak esaten dituen poeta dela esango nuke. Pianoaren laguntzarekin daki hunkitzen, zer pentsatua ematen du, atzokoan ironia ere presente eta umore puntuak ere bai. Sentitzeko musika eta hitzak. Bikaina eskaini zigun “ez naiz enrollatzen neska askorekin…” Plazer bat, Igor.

Ruper Ordorikaz eta mugalariez zer esan esan barik dagoena… Kontzetua borobila izan zen eta jendeak txalo etenbakoekin eskertu zuen taldearen lana. Argi eleganteak betiko letxe, soinu ona… Twitterren jardun zuten entzule batzuek emanaldia goraipatzen: zorionak ematen @joxearanzabal; etxean zegoela igartzen zitzaiola esaka @mikelirizartopa eta kontzertuaren onerako izan zela, bikaina; @mertxemugika-rentzat Gozamena da Elgetako @espaloia n @ruperordorika eta Mugalariak entzutea! Kontzertu bikaina; Ruper Ordorika Elgetan, apoteosikoa, sekula baino rockeroagoa zela zioen @jlazkarate -k; @arrabita pozik “Herdoilarena” jo eta berrinterpretatu zuelako, pozik “Herdoilarena”rekin “… arrabita baldarren nostalgia”… zioen; Mendaroko @mirenvives -ek Bikaina @espaloia -n dastatutako #AzukreKoxkorrak #RuperOrdorika. Mila esker!; @enekoAL -entzat @ruperodorika Elgetako Espaloian, putamadreko kontzertua. Hori banda hori! Eta aretoa go-goraino. Buah!!; Badakizue, orain iritziak bertan zein sarean jasotzen dira-eta…

Beste bi aldiz atera zen kantura eta eskertzen ondoren orain arte banda honek eman barik zuen kantu bati ekin zion Ruperrek. Asko geratu zaizkio azken diskotik kanpo eta hau bat, seguruen. Lehenengo aldiz eman zuen eta ni harrituta lehenengo, eta emozionatuta gero. Galdera egin zuen: “Uste duzue nahikoa denbora pasatu dela kanta hau emateko? Zama haundixa daukat…” 1972ko disko batean dago grabatua kantua, “askatasunerako pausoak tinkatzen ari” diskoan. Nik uste nuen lehenengo diskoa zela, baina bazuen bat Michel Irigaray moduan sinatua eta Baionan editatua. Hasi zen Ordorika Imanol Larzabal handiaren kantu zahar bat jotzen.

Niretzako kontzertuko ginda izan zen. Asko gustatu izan zait beti Imanol. Ez nituen bizi izan hasierako denbora haiek, jaiotzeka nintzen. Hala ere, oso gogoan dut ni gazte-gazte eta Imanolek Txema Garces baxuan lagun zuela egin zuen kontzertua gure herriko etxean. Ez foko, ez eszenatoki, ez… Dozena bat lagun ginen entzuten, batzuek erabaki baitzuten ez zela joateko kontzertu horietako bat. Nik ordurako aluzinatzen nuen “ni poeta kaxkar bat naiz” moduko kantuekin. Hura guztia berriz hasi zitzaidan bueltaka atzo, sasoi eder haiek gaurkotu… Patilladun Olentzerok egindako oparia- Hemen zati bat:

Lehengo batean, kalearen erdian, Benta-Handi erdian, Xabier anaia, hil zuten. Eta nolaz gu, gu, eguneroko patxara merkean oso lasai bizi geran… Zelako indarra duen kantuak 2013an ere. Aretoko jende askok lagundu zuen kantatzen eta amaieran txalotu. Uste dut Azukre Koxkorrekin gazte jendea gerturatu dela Ruperren musika entzutera. Seguru 1968 urrun geratuko zaiela askori, baina balio hori ere badu kantuak berrinterpretatzeak. Bejondeigula.

400 lagunetik gora izan ziren atzo Espaloian: Elgetakoak gehienak, baina baita Elorrio, Eibar, Arrasate, Bergara eta dezente kilometro gehiago egindakoak ere. Aurkezpenean esan nuen broma-haizean Espaloia sortu genuela Ruper Ordorikak gure herrian jo zezan. Ez du egiatik falta eta lortu dugu bide batez 10 urtean kultura goxo gozatzeko leku bat gehiago. Eskerrik asko irauten laguntzearren, horrelako emanaldiek ematen digute-eta gasolina beste pixka batean jarraitzeko. Bikain, Ordorika.

Seguruenik arratsaldero saioa izateak eragin du eta baita erlojuaren kontra ez ibiltzeak ere. Hori “Airean” saioaren alde. Euskaltzain osoa elkarrizketatu zuten Euskadi Irratian, asko ez dela, “Mezularian”. Baina irratian ezin ba luzeegi jardun, antza (ia 7 minutu). Jaime Otamendik, aldiz, denbora hartu du, prestatu egin du elkarrizketa eta ez duela galderarik gorde ere esango nuke.

Telebistan agertutako elkarrizketatuak zein elkarrizketatzaileak eman dute eman. Ez da txapa bat izan, gustura entzun dut nik eta seguruenik han eta hemen ere entzungo zituzten 25 minutuak. Susmoa dut informazio askoren faltan jarraitzen dudala nik neuk, baina Ibon Sarasolak dena esan barik ere asko esan duela uste dut. Nahieranetik ekarri dut blog honetara. “Konta ezin diren gauzak” esaldia esan du Sarasolak eta egunen baten gehiago jakiteko esperantza ez dugu galtzen. Hemen elkarrizketa:

<iframe src=”http://www.eitb.com/eu/get/multimedia/embed/id/1824056/tipo/video/” width=”458″ height=”268″></iframe>

http://www.eitb.com/eu/bideoak/osoa/1824056/bideoa-andres-urrutiak-kargua-utzi-ezean-ez-dago-konponbiderik/

Gaur izan gara Aretxabaletako IKO fakultatean. Sektoreko hainbat lagun eta baita administrazioetako (GFA, BFA eta Jaurlaritza) politikari arduradunak ere. Poztu nau bereziki unibertsitateetako jendea ikusteak: ikerlariak, ikerketa taldeetako irakasleak, EHU zein MUkoak. Gaur batu gara hiru hanka (Enpresak, unibertsitatea eta administrazioa) eta uste dut etorkizunean ere hiru hankon lanak emango duela baliorik.

Bideo honetan laburpen bat lau minutukoa:

Eta baita notizia osoa ere goiena.net atarian.

Baliteke txostena jende askok ez irakurtzea (nobela bat ere ez da…), baina ez da izango ez duelako merezi. Nik egin dut eta benetan interesgarria da etorkizuna marrazten saiatzen baita. Txostenaren dokumentu atxikiak ere ez dira nolanahikoak! Bereziki aipatu gura nuke Eneko Bidegainek egin duen lana: zenbat datu! eta zein interesgarria!  Egunen baten, ez hain berandu, datu zaparradak jasoko ditu BEHATEGIAk, datuetan oinarritutako kudeaketa egitea posible den egunaz amets ere egiten dugu komunikabideotan.

Gaur ezkor-edo jaiki naiz ze Goienako diru-laguntzen zifra-dantza izan dut buruan, baina ze demonio! Gaur pozik egoteko eguna da. Asko pozten naiz Tokikom sortu izanaz, izan ere Tokikomek demaseko lana egin du eta oso denbora gutxian. Biba gu!

A! eta txosten osoa daukazue eskura. Egiteko modu berriak etorri dira gurera eta txostenak ez ditugu giltzapean gordetzeko egiten, eskerrak!

• PDF dokumentua (12,4 Mb)
• EPUB dokumentua (Liburu elektronikoa) (5,6Mb) (*) *Bertsio honetan grafiko eta irudi guztiak behar bezala ez agertzea posible da. Barkatu eragozpenak.

Hainbat saiakera egin ditugu Goienatik… Pena. Egongo da txikikeria irudituko zaionik, baina niri ez zait horrela iruditzen. Vocento taldeak eta ETB2-k atera dute Sergio Treviñorekin elkarrizketa. Esan behar nuen pena eman didala. Uste nuen kooperatiba taldearen baloreetan tokikotasunak garrantzia zuela eta baita hizkuntzak ere.

Guk ekarri ditugu gazteleraz esandakoak goiena.net-era. Hor daude irakurgai. Gustura egingo genioke elkarrizketa luze bat Fagor Taldeko arduradunei zein Mondragon Taldeko goi karguei. Saiatzen jarraituko dugu.