Rikardo Arregiren omenez irakurketa: “Gu traketsok”

Hauxe izan zen Rikardo Arregiren omenez egindako irakurketan irakurritako testua. RAKS 2019-ko komunikazio saria ere jaso genuen Ttap aldizkarian egindako lanagatik. Aldizkaria doan bajatzeko: ttap.eus

Irakurritako testua:

Gu traketsok
(Anaitasunan 1968an argitaratutako artikulua)

Neure idazlanak barriro irakurten egon naiz. Orain dala bost urte ezkeroztik, euskal aldizkarietan argitaratutakoak. Eta zenbateraino diran traketsak ikusi dot. Asko eta asko, gaizki idatziak. Korrika eginak. Gutxi landuak. Eritxien enparantzara eten barik eritxiak argitaratuaz.

Zorionez edo zoritxarrez, euskalgintzeak lan zaratatsuak eta brillanteak baino gehiago, lan iraunkorrak behar ditu. Lan iraunkorrak eta zeiak, isilak, baina eten barik egindakoak.
Zenbat asmo eder eta probetxugarriak ez dira azaldu gure artean azkeneko urte honeetan! Baina euretariko zenbatek iraun dabe? Egia esateko, oso gutxik.

Dudarik baga, saiaketa guzti horreek derrigorrezkoak ziran. Asmo guzti horreek be planteatu behar ziran, hazia ereitea beharrezkoa baitzan. Baina gure eginkizunaren mailea zein dan kontuan hartu behar dogu. Euskaldungoak irauten badau, gure belaunaldiak ez dau ondoren handirik itxiko. Izan be, etxe bat egiterakoan, lehenengo oinarriak jarri behar dira
sendoak. Etxea jasotakoan, honeekaz ez da inor gogoratzen, ez dauke nortasunik. Errealidade honegaz konturatzen ez bagara, handiguran hasiko gara, eta ez dogu ezer asko egingo.


Zenbat ez dira ari gaur egunean lan isilean, euskalgintzearen itxaropenari zutunik iraun erazoten deutsoenak! Jakina, honeek jakitunentzat, jaun handientzat, ikasientzat eta abar, langile traketsak dira. Idazle zatarrak, gramatikea ezagutzen ez dabenak. Euren saiaketa gehienetan, oker jokatzen dabenak. Baina badauke zerbait, besteai falta jakena: egiten
dabenak dira. Eta honeek, gaurko, inportanteagoak dira euskerearentzat besteak baino. Honeek barik, beste guztiak ez dira posible.

Jakina, ez da nahikoa borondate ona bakarrik izatea. Zerbait gehiago behar da. Borondate onak ez ditu danak parkatzen, ez ditu erruak ahaztu erazoten, trakeskeriak ezerezten.

Esnobismoa da gure areriorik handienetakoa. Euskerea esnobismoagaitik defenditzea. Afizinoz, denporea pasa naihan. Holan erraza da euskereatzaz asko jakitea, gramatikea oso ondo ezagutzea. Noizean behin, primeran idatzitako artikulu bat argitaratzea. Eta kitto.Beste guztia jente zeiak, traketsak egin daiela. Gainera, honeek holan, euren idazkera txarragaitik, marmarrerako, kritikarako gaia emongo dabe.

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude