Gure artian badakaguz Herri Batasunan jardun dabenak. Horren adibide da, Mikel Basabe. Berak parte hartu daban bi mitinetan egon naiz azkenengo egunetan. Bajutik hasten da berbetan eta tono egokixan amaittu, Berriako elkarrizketa digitala irakurtzia plazer bat izan da. Azpimarratuko neban Batasuna eta Aralarren artian daren desberdintasunei emondako erantzuna:
“Aralarrek bide huts-hutsean politikoetatik jardungo duen ezker
abertzalea eraikitzeko lan egiten du, eta horretan jarraituko dugu
lanean. Ezberdintasunak zein diren? Nik gurago nuke antzekotasunak
azpimarratu, azken finean, izenen edo buruzagien gainetik, herri honek
behar, merezi eta eskatzen duena ezkerreko eskaintza abertzale sendoa
delako. Dagoeneko, bat egiten dugu autonomia eskatzeko unean,
erabakitze-eskubidedun autonomia. Bat egten dugu erabakitzeko esparruak
(EAE eta Nafarroa) errespetatzean, bat egiten dugu Ipar Euskal Herriak
bere bidea egin behar duela, duen erritmoa errespetatuz. Eta ziur nago
etorkizunean bat egingo dugula, dagozkigun eskubideak beste inorenak
ukatu barik exijitzean.”
Euskal Herrixak bihar dau horrelako legebiltzarkidia. Ezker abertzalian oinarrixak labur eta zuzen azaldu doskuz Mikel Basabek. Eskertzen da argibidia.
Ez nekien Mikel Basabe zalditik eroritakoa zenik. Bejondeiola argia ikusi izanagatik. Badirudi aurreko militantzia estu eta militarra ikasbidea izan dela gidaritza zabal eta zibilerako. Ongi etorria beraz politikari homologatuen txokora. Hainbati, horrelako aurrekari politikoak izatea traba besterik ez diote eragiten, Arabako D3M-ren zerrendaburuari adibidez.
Uste nuen autonomia eta erabakitze eskubidearekin ados zeudela EA, EAJ eta EAE-ren esparruan EB ere? Oker nago?
Ez gara atzera begiratzekoak, aurrera begiratuta dator argia. Pentsa, homologazioaren gora beheregatik Elgetara lau urte berandu etorri da EAJ eta EAren alternatiba.
Herri honen eskubideen alde Maltzagaraino elkarrekin egin beharko dugu abertzaleok. Erakusten ari gara ez garela gai, hor dago Kontsultarekin gertatu dena adibide moduan. Lehenengo EHAKkoak legearen alde agertu ziren eta legebiltzarreko eskilaretan behera zioazenerako kontra zeudela esan zieten kazetariei. Bigarren ez ginen izan gai ekimen sinesgarririk egiteko. Eta sinesgarriena zela gaia auzitara zenean, interes partidista eta elektoralistak tatrko, bakoitzak gure bidea egitea beste aukerarik ez dugu izan.
Ezker abertzaleak oinarri sendoak izateak arduratzen nau. Horretan azken urteetan aurretik aritu dira Aralar hegoaldean eta AB iparraldean. Pentsa Batasunak ordezkatzen duen ezker abertzaleak bide berdina egin du, beranduxeago izan bada ere.
Basabek esandako moduan, pausu ausartena dago emateko “ziur nago
etorkizunean bat egingo dugula, dagozkigun eskubideak beste inorenak
ukatu barik exijitzean”. Ona litzake, orduan etorriko litzake abertzalegoaren baitatik bertatik EAJri eta EAri alternatiba izango den indar abertzale eta ezkertiarra.
Gari Mujika Kazetaria
¿Tonto es el que hace y dice tonterías?
La rabia es mala compañera. Más aún en campaña
electoral. Le gusta cobijarse en una vena, justo al lado de la
carótida. Y lleva días, semanas a punto de reventar. Sólo a veces, la
música lleva efecto balsámico, aunque no sea curativo.
«La rabia, porque no elegimos nada y sufrimos todo el tiempo. Y dado
que sus elecciones están cojas, pues todo equilibrio desaparece», lanza
la marsellesa Kenny Arkana, jugando con versos como dardos en un rap
sobre ese sentimiento que desde que Patxi salió a la palestra, me
invade sin espacio para la razón.
«La rabia, ¿cuántos de nosotros terminarán por cambiar de
chaqueta?», acierta de lleno en la llaga, en el talón de Aquiles de los
nuevos mentecatos del país, fariseos transformistas.
«A Batasuna le ayuda Garzón, le ayuda el Estado, y le ayuda la
Policía», Patxi Zabaleta dixit. Es muy difícil responder a frase tan
zafia sin ascender uno a su mismo púlpito, sin insultar.
Se podría enumerar un sinfín de ejemplos de decadencia política
sobre pusilánimes que durante este tempus electoral se han ganado a
pulso el premio de la carroñería, pero, sin lugar a dudas, quienes
desde la cima de Aralar construyen su mensaje vacío, su inexistente
proyecto político, su burdel de princesas y flores, aprovechando e
impulsando la represión contra miles de personas, se llevan la palma.
Sólo con dedicar estas palabras ya estoy perdiendo pasta. Descubrieron
que un Gandhi con pañales revolucionó la India, pero no se les ve de
Hare Krishna practicando esa desobediencia civil que tanto promulgan.
Ahora se ponen cachondos calculando los sillones con los que pueden
arramblar participando en este tongazo.
Pero como son carnavales, lo único bueno en estas fechas, les
dedico, con evidente sorna, este aborto de corrido mexicano: «No te
hagas el pendejo, cagapalos, que de puro zopilotes que son le hicieron
la chamba a los hijos de Cortés. Meteches de la chingada que se erigen
en mesías de bastardos. Nomás mi güey, órale la purita verdad: la dieta
de los buitres siempre será la carroña». Con el norte en Madrid, será
mejor que su particular cadáver político lo busquen allí. Hala, a jugar
a pala.
Biblian izanda harritzen nau artikulua españoles izatea, harritzen nauen moduan esaten dugunaren %2 edo gutxiago argitaratzea, beti ere esandakoak leku eta kontestu egokian kokatuz.
Onartu nezake askotan ez dugula asmatu izan mezuan, azken hilabeteetan asmatzen ari garela uste dut.
Amorruarekin ez dugu alternatiba izango den ezker abertzalea osatuko.
Arrazoia daukazu Oxel, baina gogoetarako bizpahiru galdera: Alternatiba izango den ezker abertzalea nola osatzen da?Eta osaketa horretarako bidean, Aralarrek nola planteatuko du “urrezko bozkaren” emaitza?Dagokion parlamentuko aulkia hutsik lagako luke?
Orain arte herritarrek esandakoa errespetatu egin du Aralarrek. Ez ditu hartu herritarrek eman ez dizkioten karguak. Gero eta zailagoa da ordea batzarrean hartutako erabaki honi eustea, eta azalduko dizut:
– Kargua hartu ez dugun herrietan dianaren erdi erdian jarri gaituzte.
– Kargua ez hartu arren hartu dutenei baino tratu txarragoa eman digute.
– Hitzetatik ekintzetara pasa gara eta ez digute publikoan hori eskertu.
– Gai honetan erderazko periodikoaren jarrera lotsagabea izan da 6 urtean.
Zer egingo dugun gurea ez den karguren bat egokituz gero? Ba gure batzarrak emana du horren gaineko erabakia.
Galdetuko dizut zuri, zer egingo zenuke zure esku balego lehendakaria erabakitzea? Edo AHT geratzea? Edo gutxien dutenen errenta gehitzea? Edo…
Espero dut gu izatea giltza hurrengo lau urteetako erabakietan, espero dut herritarrek emango diguten babesarekin nahikoa izatea horretarako.
Alternatiba izango den ezker abertzalea osatzeko iparraldera begiratuta ikasi dezakegu, han ez dago bietan jarrai eta posible da.
Ez dakit nortzuk izango diren orduan buruzagiak eta egia esan ez dit gehiegi ardura. Argi dudana da alternatiba izateko ez dugula abanguardia militarrik gura, nahikoak gara gu.
Militarrik bariko sasoian ezker abertzalea politikoa geldiezina izango da.
“Galdetuko dizut zuri, zer egingo zenuke zure esku balego lehendakaria
erabakitzea? Edo AHT geratzea? Edo gutxien dutenen errenta gehitzea?
Edo…”
Azken honek ez dauka zerikusirik “urrezko bozkaren” emaitzen errespetatzearekin. Gauza bat eskubide zibilen errespetua da, eta beste bat parlamentuko erabakietan eragitea, komentatzen duzuna autojustifikazio hutsa iruditzen zait.
Espero dut “zibil eta zabal” ikuspegi horretatik herriak “zibil eta zabal” erabakitakoa errespetatuko duzuela, besterik ez.