Euskal Herritar bat erahil dabe militarrek, Azpeitiako seme bat. Apurtu daban familiari eta ingurukuei nere elkartasuna.
Atsekabia, samina eta tristura adieraztia ez da nahikua. Ezin gara mugatu gatazka behin betiko konpontzeko akordio zabal bat bihar dala esatera. Zehaztu egin bihar dogu: akordio zabalerako bide bakarra militarrik eza da.
Giza eskubide danak danondako aldarrikatu bihar dittugu ezkerreko abertzaliok. Ilegalizazio, tortura eta bestelakuen aurrian kontrakotasuna adieraztia eskatu ostian, ezin gara ixilik geratu horrelako gertaera larri baten aurrian.
Bergara, Arrasate eta Azpeitian ikusitakuen ostian pentsatzen hasita nago, militarrek ez dabela gura, herrietan politika aurrerakoiak aurrera eruango dittuan elkarlanik. Batzuk elkarlanan alde, zubiko gure aldian harrixak ipintzen dihardugun bittartian, errekako beste aldetik guri harrixak botatzen dihardue bestiek. Horrek zaildu egiten dau elkarlana eta herriko seme bat aurretik eruan dabenian, ausardia faltak elkarlana eten.
