Iaz, Jaizkibel Konpainiak desfilatu zuenean arratsaldean, Kale Nagusian gorabeherak izan ziren.
Kantinerari egin nahi nion argazkia eta zain nengoen, geldirik, kalearen erdian, kamara prest lanean hasteko. Halako baten, euritako beltz bat ikusi nuen airean. Eta bat-batean, sekulako istiluak emakume eta kale-jantzian zeuden ertzainen artean.
Bitan pentsatu barik, argazkiak egiten hasi nintzen. Halako baten, ez dakit nondik irtenda, emakume bat jarri zitzaidan aurrean, bere onetik aterata eta oihuka:

-¡Y tu a qué le sacas fotos!
-A lo que me da la gana.
-¡A qué le sacas fotos!
-A lo que me da la gana.
Lau aldiz egin zidan galdera bera, eta lau aldiz jaso zuen erantzun berbera. Bitartean, kamarari ondo eusten nion, eta ez nuen zirkinik egin, emakumea bere onetik irtenda baitzegoen, kale-jantzian zeuden ertzainek eraman zuten arte. Etxean argazkiak deskargatu ondoren ulertu nuen zergatik oldartu zitzaidan: bera zen istiluetan zebilen haietako bat! “Kalte egin eta isilean gorde”. Ez dute gustuko publiko egitea euren jarrerak.

bidasoatik