Euskara ez al da ba, edozein hizkuntza beste, edozertaz aritzeko? Ala, kontua serioa izateak hizkuntza bazterketa al dakar?
Agian hizkuntza ez menperatzeak garamatza egoera hauetara; beraz… ez al da garaia gure egunerokotasunean hutsunerik izan gabe, geurea dugun hizkuntzan bizitzeko? Gaiak garrantzizko diren ala ez ohartu beharrik izan gabe?
Oso komiki ona, egia da askotan hizkuntza hitz egin behar dugun gaiari begira aukeratzen dugula. Betiko adibidea da umeekin euskeraz berba egiten duen gurasoarena, baina beste gurasoekin gazteleraz. Edo jaietan denok euskeraz egitea eta hurrengo egunean gazteleraz…