Luxu bat da bai, Oñatiko parrokian igande arratsalde batez Mozart-en Requiema entzun ahal izatea, kamara orkestra bat, lau bakarlari eta bi abesbatza interpretazio lanetan.
Luxu bat da kaleko tabernaria historialari ezagunaren eskutik, edota erretiratu bat oraindik urteetan lanean jardun beharko duen ikastolako andereñoarekin, guztiak elkarrekin kantuan entzutea.
Luxu bat da musikeneko ikasle aurreratuenek Bergarako hainbat soinujolerekin osatzen duten kamera orkestra eta korua lagun dutela, herriko seme-alabak bakarlari lanetan entzutea herriko zuzendari baten agindupean. Izan Bergarakoak izan Oñatikoak.
Luxua izanagatik ez da perfekzioa. Ezta behar ere! Horra iristeko bide luzea egin beharko lukete, eta seguru asko ez dira inoiz iritsiko perfekzio musikalera gehienen helburua kantuan disfrutatzea eta disfruta araztea delako. Eurei eskerrak ordu bete bikain bat eman genuen musikaz disfrutatzen sasoi batean infernuko garren eta amaiera gabeko zigorren berri maiz entzun zuten pareta, zutabe eta erretaulek babestuta. Gainera bestela inoiz entzungo ez genuen lan bat zuzenean entzuteko aukera izan genuen. Luxua!
San Pedro egunean Bergaran izango ditugu berriro lanean. Seguru han ere kontzertu-gela betetzea lortzen dutela.
Goiena.netetik hartutako argazkia
