Etiketaren artxiboa: nazionalismoa

Nere herria

Erantzun 1

Ruper Ordorikak disko berria atera du (Memoriaren mapa) eta bere lehen single-a Hiriak izan da.

Zeure
gorputza da orain nire hiria,

zeu zara orain nahi dudan aberria.

Bizitzeko
ez zait horrenbeste ardura:


Paris, Tombuctu,
New York, Bombay, Segura,
Berlin, Katmandu,
Sidney, Addis Abeba,
Aljer, Lisboa,
Buda, Pest, Kiev, Ottawa.


Baina orain zeu zara nire hiriburua,
aberri, hilobi, neure sorlekua.

Hiltzeko
ere berdintsu zait herria:

Lome, Friburgo,
Quito, Tallinn, Luanda,
Tashkent, Mutriku,
Shangai, Istanbul, Praia,
Praga, Kigali,
Bangkok, Amsterdam, Basora.

Baina
orain zeu zara nire hiriburua, aberri, hilobi, neure sorlekua.

Bizitzeko hiri guzti horietatik New York
aukeratuko nuke, Amerikar Estatu Batuetako europarrenetakoa delako alde
batetik eta orain dela gutxi La Sextan ikusitako erreportai batek liluratuta utzi baitzidan.
Baina bizitzeko gaur egun eta momentu honetan Gasteiz aukeratuko nuke. Egun bizi naizen hiria eta, agian, etorkizun batean gustatuko litzaidakeena bizitzeko.
Baina nire bizitza labur honetan ez dut ahaztu behar bizi izan naizen lekutan. Oñati,
pertsona bezala hazi egin naizen herria izan da, eta Aiegi, nire
lehenengo lana bertan aurkitu dudalako eta denbora ugari eman dudalako
lur horietan.
Eta aukeratzekotan hiri bat atzerrian, Amsterdan izango litzake. Hiri harrigarri bat iruditzen zait, askatasun handi bat dagoena eta berdin diona nongoa zaren.
Horiek izango lirateke nire bizitzako aberriak eta neure hiriburuak 🙂

Donostiarra edo Bilbotarra

Utzi erantzuna

Orain dela gutxi gure irakasle batek kontatu zigun bere ikasle garaiko anekdota bat. Bere ikasle garaian, Gasteizen ari zela historia ikasten, piropotzat hartu behar izan zuen esatea ez zuela ematen Donostiakoa, bera hangoa izanda noski.

Badirudi Gasteizen Donostiarrak ez daudela ondo ikusiak eta Bilbotarrak fama hobeagoa dutela gipuzkoarrek baino, mito hori gutxienez airean nabaritzen da.

Orain dela urtebete irakasle berdinak kurtsoko lehenengo klasean gure burua aurkezteko esan zigun banan banan. Batek esan zuen Altzakoa zela eta irakasleak galdetu zion ea hori Donostia zen. Ikasleak baietz baina… Eta irakasleak onartu behar izan zuen ahaztua zuela Donostiako kolonialismoaren asuntoa, hau da, Donostiarra baino lehenago Donostiako auzo batekoa dela bat.

Onek guztiak pentsatzera ekarri dit gipuzkoar asko ez garela sentitzen identifikatuta gure kapitalarekin eta Bizkaian berriz guztiz kontrakoa gertatzen dela. Alde batetik han gertutasun handiagoa dute, apenaz dago muga naturalik herri batetik bestera (beti ere Bilboko metropoliari buruz hitz egitean) eta hemen mugak askozaz garbiagoak dira.

Pentsatzen dut globalizazioaren fenomenoarekin eta hiriak eta herriak handitzen doazen heinean mugak desagertu egingo direla eta lehen herriak eta hiriak zirenak gero auzoak bilakatuko direla, eta auzoak zirenak kaleak eta horrela zirkulu bizioso amaigabe batean sartuko garelakoan nago.