Etiketaren artxiboa: donejakuebidea

Done Jakue bidea 2007 (VI)

6. Etapa. Leon – Molinaseca. 107 km.


5h 41 min. 18,8 km/h. Irailak 22, larunbata.


 


Lehen etapa garrantzitsua eta lehenengo arazoak aurrera egiteko. Rabanal del Caminon nuen pentsatua gelditzea egun honetan baina eguraldia lagun nuenez Cruz de Ferro (bideko punturik altuena 1400 metrorekin) gainditzea erabaki nuen.


 


Hasteko Leonetik irteteko nahiko arazo izan nuen seinale faltarengatik. Eta ondoren bi aukera zeuden Hospital de Orbigon berriro batzen zirenak. Konturatu gabe bide luzea aukeratu nuen eta horrek planeatuta nuena baino 10 kilometro gehiago egitea eragin zidan. Astorgan 45 kilometro eginda eduki beharrean 55 nindoan. Zerbait jan, ogitarteko paregabe bat txokolate zuriarekin, eta aurrera egin nuen berriro.


 


Hortik Rabanal del Caminoraino bidea gorantz zihoan pixkanaka-pixkanaka eta gainera haizea lehen aldiz bide osoan kontra eta nahiko nabarmen. Kostata baina iritsi nintzen.


 


Bertan deskantsatzen gelditu nintzen denbora labur batez eta lehen aipatu dudan bezala eguraldia lagun nuenez, aurrera egitea erabaki nuen Molinasecaraino, mendatea igo eta gero nuela (7 bat kilometroko aldapa pikoa).


 


Haizea kontra. Ez zen konbinaziorik onena portu bateri aurre egiteko baina asko kostatu zitzaidan arren gora iristea lortu nuen. Eta goian nengoela, bideko punturik magikoenetako batean, garrantzitsuenetako batean, derrigorrezko argazkia atera behar izan nuen. Argazki bat hamaika esanahiekin, sinbolismoz betea, orain dela urte batzuk nire aita igaro zen puntu beretik ari nintzen ni igarotzen, iazko udan nire arreba pasatu zen leku beretik nindoan igarotzen…


 


Berriro bizikleta hartu eta errepideari ekin nion. Molinasecaraino ia guztia aldapa behera. Azkenean 60 kilometro inguru egitea pentsatzen banuen egun horretan 107 burutu nituen. Baina beno bidaiako anekdotak dira.


 

Pozik joan nintzen lotara egun horretan Santiagora iristeko lehen zailtasun serioa oso ongi gainditu nuelako.

Done Jakue bidea 2007 (V)

5.
etapa. Carrion de los Condes – Leon. 100 km.

4h 46
min. 21,2 km/h. Irailak 21, ostirala.

Azkar gauzatutako etapa, gehienbat ibilbideak
zituen zuzengune lau amaigabeetan haizea alde izan nuelako.

Goiz goizetik izan nuen eguraldi bikainaz
gozatzeko aukera. Irten baino lehenago ondo gosaldu nuen eta ondoren
Larrionetik hurrengo herrira abiatu nintzen, 15 kilometrora kokatua zegoena. Zati
hori izan zen agian eguneko zailtasunik handiena, batez ere gorputza ez nuelako
bero. Bestela egun guztian zehar ez nuen aparteko arazorik izan.

Aipatzeko bi ezbehar bakarrik. Lehenengoa erle
batek ziztada bat eman zidala ezkerreko belarrian eta ondorioz ziztu bizian
joan behar izan genuela gertuen zegoen farmaziara amoniako pixka bat erostera. Eta
bigarren arazoa Leonetik bost kilometrora, hiriaren sarreran, zulatu bat izan
nuela atzeko gurpilean. Zorionez bi atzerapen txiki horiek konpontzea lortu
nuen.

Leonera iritsi nintzenean ez nuen aparteko
arazorik izan aterpetxea bilatzeko. Eta nolako aterpetxea. Young international
aterpetxe sareen barruan aurkitzen da Leongoa. Denetarik dauka: internet,
prentsa, dutxa beroak, telebista gela, garbigailu eta sikagailuak… Hori guztia
hiru euroren truke. Gainera e zuen ordurik ezartzen ateak ixterakoan eta
goizeko hamarrak arte egon zitekeen bertan.

Arratsalde gehiena igaro nuen bertan
deskantsatzen. Bost egun nindoan bizikletari eman eta eman, eta ordurako nekea
nabaritzen hasi zen. Vuelta Espainiako etapa ikusteko aukera izan nuen eta
interneten email batzuk bidaltzeko ere. Azken orduan katedrala eta hirigunea
bisitatzera hurbildu nintzen ondoren inguruan afaltzeko eta poliki-poliki
aterpetxe ingurura bueltatzeko.

Pasio luze baina polit baten ostean lortu nuen aterpetxera iristea. Hurrengo
egunerako gauzak prestatuta utzi eta hamaikak aldera oheratu nintzen.

12 hilabete, 12 kirol ekintza

Hemen doa nire urteko laburpen txiki bat. Kirolari
buruz egin dut zerrenda, eta urteko hilabete bakoitzari egin dudan kirol
jarduera bat jarri diot.

Done Jakue bidea 2007 (IV)

4. etapa. Burgos-Carrion de los Condes. 85 km.


19 km/h. Irailak 20, osteguna.


Etapa lasaia eta zailtasun handirik gabekoa. Burgoseko probintzian gauzatzen zen zati bat eta Palentziara igarotzen nintzen. Azkeneko aldapa gogorrenetik helmugara 40 kilometro lau izan nituen, horren erakusle da nolakoa izan zen eguneko etapa.


Eguneko giroa hasierako orduetan ohi bezala freskoa zen baina orduak aurrera egin ahala tenperatura igotzen hasi zen.


Hiruretarako Carrionen nengoen. Bidean erdian hamaiketako gozo bat egiteko eta freskagarri bat hartzeko aprobetxatu nuen. Goiz guztian zehar ez nuen arazorik izan. Etapako azken hogei kilometroak errepidearekiko paraleloa zen eta zuzengune amaigabeak zituen, amaigabeak egin zitzaidanak.


Aipatutakoa beraz, hiruretarako Carrionen. Aterpetxe publikora hurbildu nintzen lehenik eta bidaian lehen aldiz ezin izan nuen leku hartu beteta zegoelako. Pribatu batera joan nintzen, herriko mojen esku zegoena, sei euro ordaindu behar izan nuen eta 14 pertsonenatzeko lekua zegoen logela batean hartu nuen leku.


Dutxa bero bat hartu ondoren aspaldiko partez eta arropak garbitu eta eseki ondoren, zegoen bero zapa aprobetxatuz, arratsalde osoa nuen aurretik. Horretarako aurreko egunean erositako liburu bat irakurtzen jarraitu nuen aterpetxeko patioko itzalpean, baina hara non nire sorpresa monjetako batek saskibaloiko baloi bat eta gitarra bat atera zuenean italiar baten eskaerari erantzunez. Horregatik jaurtiketa batuk egiten hasi ginen italiarra eta biok, ondoren britainiar bat gehitu zen taldera. Ez oso sutsu, energiak hurrengo egunerako gorde behar zirelako. Azkenean bi lehiaketa txiki egin genuen. Bata hirukoen marratik, hirurok berdindu egin genuena, eta beste bat distantzia motzagotik, italiarra eta ni garaile irten ginela.


Ondoren italiarrak bere trebezia erakutsi zigun gitarrarekin bere lurraldeko kantu batzuk eskainiz. Gero txanda malagako lagun batek hartu zuen eta flamenkoaz gozatzeko aukera izan genuen.


Horiek horrela arratsaldea azkar igaro zen eta konturatzerako afaltzeko ordua iritsi zen. Afaldu ondoren goiz oheratu nintzen hurrengo egunean azkeneko hiriburua bisitatuko bainuen Galizian sartu aurretik, Leon.

Done Jakue bidea 2007 (III)

3. etapa. Santo Domingo de la Calzada-Burgos. 89 km.


4 h. 40 min. 18 km/h. Irailak 19, asteazkena.


Lehen etapa eguzkitsua eta lasaia alderatuta aurreko biekin. Goiz jaiki eta habiatu nintzen gosari on bat hartu ondoren. Horregatik eguerdiraino nahiko fresko zegoen giroa. Baina orduak aurrera egin ahala eguzkia berotzen joa zen eta azkenean egun paregabe batez gozatzeko aukera izan nuen bizikleta gainean.


Zailtasun teknikorik ez zuen izan etapak. Eta malda handirik ere ez. Horregatik aipatu dut etapa nahiko lasaia izan zela. Okerrena Burgoseko sarrera amaigabea. Industrialde osoa zeharkatu behar izan nuen eta gainera aterpetxea erditik kilometro eta erdira zegoen.


Baina detaile txiki horiek kenduta, bideko hirugarren hiri handira iritsi nintzen Iruña eta Logroñoren ondoren.


Albergea oso txikia zen zegoen jende guztiarentzat. Ia ez zegoen espaziorik barruan mugitzeko. Hiru euro ordaindu behar izan nuen gaua pasatzearren eta bat gehiago bizikleta leku seguru batean gordetzeagatik.

Egun horretan ezin izan nintzen nahi nuen bezala dutxatu, ura hotza baitzegoen. Baina beno, garbitu pixka bat, arropak ere, izeki eguraldiak sikatzen laguntzen zuelako eta hirira joan nintzen. Turismo pixka bat egin eta ardo bat pintxo batekin hartu ostean terraza batean aterpetxe ingurura hurbildu nintzen jatetxe baten bila bidaiarien menua edukiko zuena. Aterpetxera tripa beteta heldu nintzen azkenean eta oheratu nintzen hurrengo egunerako indarrak berritzeko asmoz.

Done Jakue bidea 2007 (II)

2. etapa. Aiegi-Santo Domingo de la Calzada. 105 km.


6h. 45 min. 15 km/h Irailak 18, asteartea.


Etapa luzea egin zitzaidan. Batez ere Vianara iritsi arte eta benetako pisua lehen aldiz eramaten nuelako, hau da, bidean behar izango nuen guztia bizikleta gainean neraman.


Egunak lagundu egin zuen. Laino zegoen, euri arrisku handiarekin baina azkenean mehatxua ez zen gauzatu. Gainera aurreko egunean ezagututako batekin egin nuen Errioxako zatia. Tipoa Cadizekoa zen, benetan pertsona interesgarria. Hortik aurrera ia egunero ikusiko nuen bide guztian zehar.


Beste alde batetik aipatu behar jairik jai ibili nintzela anekdota gisa: Vianan, Logroñon, Najeran eta Santo Domingo de la Calzadan. Najerako aterpetxean bazkari herrikoia egiten ari ziren eta paella pixka bat eskaini ziguten, baina aurrera jarraitu behar genuen eta azkenean zurrakapote botila bateri pare bat trago edanda bideari ekin genion.


Nire lehenengo gaua izan zen etxetik kanpo. Nahiko ongi moldatu nintzen eta lo oso ondo egin nuen. Ez zidaten ordaindu estantzia eta aterpetxea obretan egon arren oso leku atsegingarria suertatu zitzaidan nire lehenengo eguna amaitzeko.

Done Jakue bidea 2007 (I)

Gaurtik aurrera hemen astero kontatuko dizuet nolakoa izan zen nire Done Jakue bidean izan nituen gora beherak. Irailaren bigarren hamabostaldian burutu nuen eta astero etapa baten kontakizuna jarriko dizuet blog honetan.


1. Etapa. Orreaga-Aiegi 97 km.


6 h. 39 min. 15 km/h. Irailak 17, astelehena.


Euria barra-barra egingo zuela esaten bazuten, arratsalderaino ez zen erori tantan bat ere ez nafarroako lurretan.


Eguna goiz hasi zen niretzat eta planeatuta nuen bezala bi erbi bikainek lagundu zidatzen etapa honetan eta kotxeko laguntzan ere pertsona oso garrantzitsu bat zegoen, nire ama. Erbietako bat nire aita zen, etapa amaieraraino lagundu zidana, eta bestea aldiz Javieriko Abarzuzarra, nire aitaren lagun on bat Zubiriraino lagundu ziguna.

Beste alde batetik esan etapa oso polita izan zela, nafarroako pirinioetatik erdialderaino. Teknikoki erdi-altua baina zorionez pisu gabe ateratzeak on egin zida. Hala ere eguna oso nekatuta amaitu nuen. Aiegiko etxean afaldu eta lo egiteko aukera izan nuen hurrengo egunean ongi deskantsatuta irtetzeko.